Πραγματικά αυτή η κυβέρνηση δεν έχει κάνει κανένα ουσιαστικό πρακτικό βήμα σε κατεύθυνση αντίθετη με τη στρατηγική ΣΥΡΙΖΑ. Σε ελάχιστες περιπτώσεις έχει κάνει μερικά θορυβώδη βηματάκια μεσα στη λάσπη, και στις υπόλοιπες κανονικά βήματα προς τα πίσω στη λεωφόρο ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι όταν μιλάμε για ΣΥΡΙΖΑ δεν εννοούμε ένα κόμμα αλλά ένα καθεστώς, του οποίου ναι μεν η ψυχή, το πνεύμα και ο σκληρός σωματικός πυρήνας είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τα μέλη του είναι σε όλα τα άλλα κόμματα, σε όλο το κράτος και το παρακράτος, σε όλη την οικονομία, και σε όλη τη διπλωματική υφήλιο.
Αυτός είναι ο αρχιερέας του γεμάτου φασιστική υποκρισία γλυκερού ανθρωπισμού της αντιτεχνολογικής και αντιδιαφωτιστικής αντίδρασης που κυριαρχεί ιδεολογικά στο έθνος. Αυτός έχει τους καλύτερους δεσμούς με όλους τους ιμπεριαλιστές, δυτικούς, και πολύ πιο πολύ, ανατολικούς. Αυτός έχει τα κλειδιά ή τα «μέσα» σε όλα τα κόμματα, από τον Καραμανλή και το Λαλιώτη ως το Βαρουφάκη και κυρίως τον Κουτσούμπα ως το πιο μικρό μπλοκ της εξωκοινοβουλευτικής «αριστεράς» καθώς είναι ο πιο υπομονετικός εισοδιστής της χώρας. Αυτός έχει στην υπηρεσία του τα κλειδιά της παρακρατικής λούμπεν βίας από τα Εξάρχεια ως τους τραμπούκους του ΠΑΜΕ, αλλά κι αυτός ελαφρώνει τις ποινές στους ναζήδες που μοιράζεται μαζί τους τον καλοκρυμμένο του φανατικό αντιδυτικισμό. Αυτός είναι ο αγαπημένος της νέας ανατολικής κρατικής ολιγαρχίας και αυτός έδωσε τη χώρα στα αποικιακά μονοπώλια του Άξονα. Αυτός είναι ο τοποτηρητής της συνέχειας του κράτους, δηλαδή ο συντηρητής της πιο σιχαμερής, της πιο τεμπέλικης και της πιο διεφθαρμένης γραφειοκρατίας, των πιο εχθρικών σε κάθε υλική ανάπτυξη της χώρας και σε κάθε δημοκρατική διοικητική πρόοδο Ανεξάρτητων Αρχών. Αυτός τέλος είναι ο εγγυητής της σαπίλας που είναι απαραίτητη στις ΔΕΚΟ προκειμένου μισοπεθαμένες καταχρεωμένες και τεμαχισμένες να πουληθούν τζάμπα στα νέα ανατολικά αφεντικά και τους δυτικούς φίλους τους.
Δεν εννοούμε ότι όλο αυτό το τέρας το έφτιαξε ο ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι τέτοιο θα ήταν μεγάλη τιμή για αυτήν την ομάδα φιλόδοξων και πονηρών μικροαστών που έγιναν υπεργολάβοι μιας υπερδύναμης. Θα ήταν πιο κοντά στην πραγματικότητα να πούμε ότι αυτός ο μηχανισμός-τέρας, αυτή η σύνοψη των χειρότερων αθλιοτήτων της ελληνικής άρχουσας τάξης που πάντα τις οργάνωνε ο τσαρισμός, ήταν αυτός που δημιούργησε, που δυνάμωσε, που ανέβασε στην πολιτική εξουσία τον ηγετικό μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι με δυο λόγια η συμπυκνωμένη έκφραση του νέου καθεστώτος. Και αυτό είναι μέσα στη ΝΔ και την κυβέρνησή της και μάλιστα κυρίαρχο. Γι αυτό δεν ανησυχεί.
Πολλοί λένε στη ΝΔ: Μα πολύ ήσυχος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά και να αγριέψει λίγο, είναι θαύμα, είναι τύχη που μας άφησε να έρθουμε στην εξουσία.
Νομίσαν πράγματι, και οι λιγότερο οξυδερκείς το νομίζουν ακόμα ότι η ΝΔ ήρθε στην εξουσία.
Στη λάσπη και στην όπισθεν οικονομική ανάπτυξη
Η πραγματικότητα δεν το δείχνει, ιδιαίτερα στην οικονομία, όπου δεν έχουν καταφέρει να ξεκινήσουν ούτε ένα από τα παγωμένα έργα. Ακόμα και στο Ελληνικό όπου φαίνεται ότι ο αρμόδιος υπουργός, ο Γεωργιάδης προωθεί στ αλήθεια την επένδυση, έχει στηθεί σε τέτοιο βάθος η νομοθεσία και οι μηχανισμοί του καθεστώτος ΣΥΡΙΖΑ, ώστε ούτε μια πέτρα δεν έχει μετατοπιστεί. Ταυτόχρονα, ο Μητσοτάκης με το καλημέρα ζήτησε δυσμενή αλλαγή οικονομικών όρων, δηλαδή αύξηση κεφαλαίου από την κοινοπραξία, αμέσως φύγανε από αυτήν οι βασικοί συμμέτοχοι κινέζοι και άραβες, και έμεινε να παίρνει όλο το βάρος ο Λάτσης, τον οποίο ακολούθησε με ένα μικρό ποσοστό, νομίζουμε για να είναι μέσα σε κάθε περίπτωση, και ο βασικός κνίτης κρατικο -ολιγαρχης Γερμανός. Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζει τα μαχαίρια του με τις γνωστές επιτροπές κατοίκων και τις προσφυγές στο ΣΤΕ για τις τροποποιήσεις στο παραλιακό μέτωπο. Το δεύτερο, συμβολικής σημασίας έργο, το Χρυσό στη Χαλκιδική,, ο Μητσοτάκης το πήρε από τα χέρια του υπουργού ανάπτυξης Γεωργιάδη και το έδωσε στον Χατζηδάκη του υπουργείου περιβάλλοντος. Ηξερε τι έκανε. Ο Χατζηδάκης συμπεριφέρεται ακόμη περισσότερο σκουληκοειδώς απέναντι στο συριζέικο καθεστώς από όσο στις προεκλογικές τηλεοπτικές συζητήσεις. Συγκεκριμένα η πρώτη του δουλειά ήταν να καλέσει όλες τις οικολογικές οργανώσεις, δηλαδή τα βασικά εργαλεία βιομηχανικού σαμποτάζ του ΣΥΡΙΖΑ, στο υπουργείο και να τους υποσχεθεί ότι δεν θα προχωρήσει χωρίς αυτούς. Και για όσους δεν κατάλαβαν αντί να δώσει στους καναδούς, που έχουν χάσει τεράστια ποσά με την αναμονή χρόνων, τις άδειες που είχαν συμφωνηθεί για να βάλουν μπροστά τα εργοστάσια εμπλουτισμού και κυρίως της μεταλλουργίας χρυσού, τους κάλεσε να αρχίσουν διαπραγματεύσεις μέσα στις οποίες θα μπουν ουσιαστικά όλα τα ζητήματα περιβάλλοντος, δηλαδή θα μπουν και οι οικο-σαμποτέρ του ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα όποια αλλαγή γίνει μέσα από αυτές τις συζητήσεις θα περάσει από όλες τις μακρόσυρτες διαδικασίες εγκρίσεων και τα αντίστοιχα κινήματα και προσφυγές στο ΣΤΕ κατά των εγκρίσεων.
Για να ξεμπλοκάρει τις επενδύσεις από μια σειρά εμπόδια στο άπειρο πλέγμα των διοικητικών εμποδίων το υπουργείο Ανάπτυξης έφερε έναν νέο Αναπτυξιακό, ο οποίος ανάμεσα στα πολλά πρόβλεπε ότι πρέπει να προχωράνε σε συγκεκριμένο χρόνο οι αιτήσεις για άδειες επενδύσεων στα βιομηχανικά πάρκα, αλλιώς οι υπάλληλοι, αν δεν απαντάνε με ένα ναι ή με ένα αιτιολογημένο όχι θα έχουν κυρώσεις. Γιατί πραγματικά εκεί κολλάνε χρόνια οι περισσότερες επενδύσεις. Μόλις αυτή η διάταξη εμφανίστηκε το ΠΑΜΕ πήρε μαζί του την ΑΔΕΔΥ στη μαύρη απεργία της 24 του Σεπτέμβρη για να απαιτήσουν να καταργηθεί αυτός ο νόμος επειδή θα ενοχοποιούσε τους υπαλλήλους!!!
Αναφέραμε αυτό το βάλτωμα επειδή αφορά τις εμβληματικές υποσχέσεις της ΝΔ στο ζήτημα της ανάπτυξης. Αλλά αυτά είναι θρίαμβοι ταχύτητας μπροστά στα άλλα όπου η κυβέρνηση έκανε αποφασιστικά βήματα προς τα πίσω, όπως πχ ο Κώστας Καραμανλής ξάδερφος, που έγινε υπουργός υποδομών στη θέση του Σπίρτζη και έγινε αντάξιος των επαίνων που του επιφύλαξε ο τελευταίος στην τελετή παράδοσης, καθώς η πρώτη του δουλειά ήταν να σταματήσει στον τόπο λίγο πριν ξεκινήσουν τις γνωστές πολύπαθες εργολαβίες για τον οδικό άξονα Πάτρας Πύργου, το Βόρειο Αξονα της Κρήτης και την Αμβρακία Οδό και να ξαναρχίσει τους διαγωνισμούς από το μηδέν. Μόνο ο Χατζηδάκης αποδείχθηκε χειρότερος από τον Καραμανλή στο σαμποτάζ αφού αποφάσισε με μια του κίνηση, κίνηση βέβαια όλης της κυβέρνησης να αποφασίσει το κλείσιμο της πιο σύγχρονης μονάδας της ΔΕΗ, της λιγνιτικής Πτολεμαΐδας 5, που κόστισε 1 δις και θα λειτουργήσει το 2021 σαν ναυαρχίδα της ΔΕΗ. Αυτό είναι το έγκλημα, που το ξεκίνησε ο Σταθάκης του ΣΥΡΙΖΑ, αντί να παλέψει με νύχια και με δόντια να της δοθεί μια εξαίρεση λόγω κρίσης και κινδύνου χρεωκοπίας της από την ΕΕ, ώστε να μην μπαίνει πελώριο πρόστιμο στους ρύπους.
Αυτός είναι ο απολογισμός της κυβέρνησης στο βασικό οικονομικό ζήτημα της χώρας που είναι το μπλοκάρισμα των επενδύσεων, ιδιαίτερα των βιομηχανικών. Γιατί όλα τα άλλα μέτρα, όπως μείωση φορολογίας φυσικών προσώπων και μέτρα για τις δόσεις στους φόρους και στις εισφορές, όσο και να είναι κάπως βοηθητικά στο πνίξιμο των μικρών επιχειρήσεων, είναι δευτερεύοντα γιατί δεν αφορούν άμεσα το κέντρο της κακοδαιμονίας της χώρας, που είναι η διαρκής υποβάθμιση της μεγάλης κλίμακας παραγωγής, ιδιαίτερα της βιομηχανικής.
Χωρίς την οργανωμένη δημοκρατική πάλη των μάζων καμιά παρακρατική βία δεν μπορεί να νικηθεί
Ή μήπως η κυβέρνηση Μητσοτάκη προχώρησε στο πιο βασικό ζήτημα δημοκρατίας στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε τα μεγαλύτερα χτυπήματα του, στη δικαιοσύνη στο οποίο πράγματι υπάρχει το μεγαλύτερο πολιτικό -δικαστικό σκάνδαλο από καταβολής ελληνικού κράτους και είναι η σκευωρία που έστησε ο ΣΥΡΙΖΑ με άμεση πολιτική ευθύνη του Τσίπρα για να κλείσει στη φυλακή πολιτικούς αντιπάλους της κυβέρνησης του, πρώην πρωθυπουργούς, υπουργούς, διοικητές κεντρικών τραπεζών κλπ. Κι όμως δεν παραπέμψανε παρά μόνο τον Παπαγγελόπουλο και χαρίστηκαν στον Τσίπρα και κάθε άλλο στέλεχος της ηγετικής κυβερνητικής ομάδας, με τη σύμφωνη γνώμη του στομφώδη Σαμαρά, που έλεγε ότι «θα τους πάει ως το τέλος» ενώ η ΝΔ άφησε στη θέση της στο υπερκρίσιμο πόστο της επικεφαλής της εισαγγελίας διαφθοράς τη στενή συνεργάτιδα του Παπαγγελόπουλου και πανταχόθεν καταγγελόμενη εκβιάστρια Τουλουπάκη.
Ο μόνος τρόπος που βρήκε για να ικανοποιήσουν πραγματικά την ψηφοφορική της βάση, αλλά και την πλειοψηφία της κοινής γνώμης και που ήταν και βασική τους προεκλογική δέσμευση ήταν να σταματήσουν τη βία και την ανομία στα Εξάρχεια και να σταματήσουν τα ίδια στα Πανεπιστήμια, ενώ στο μεταξύ η ΝΔ στην πράξη αποδέχτηκε το πιο μεγάλο και στρατηγικής σημασίας δώρο που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ στο εγκληματικό λούμπεν και στην πολιτική τρομοκρατία με το νέο ποινικό κώδικα.
Έτσι έστησαν τα ΜΑΤ στα Εξάρχεια, έβγαλαν από τα σπίτια τους μερικούς βασανισμένους μετανάστες και πρόσφυγες που το συριζέικο κράτος είχε αναλάβει να προστατεύσει – ενώ λίγο πριν τους στίβαζε να μαρτυράνε στη Μόρια - και ταυτόχρονα με ένα νόμο αποφάσισαν ότι το επίσημο ελληνικό κράτος θα ελέγχει τα Πανεπιστήμια και όχι οι κάθε λογής εξωτερικές συμμορίες.
Όμως όλο το ζήτημα ήταν πάντα και είναι ακόμα ότι σε αυτά τα σημεία βία ασκεί κυρίως το παρακράτος που προστατεύει πολιτικά και ιδεολογικά ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί και η φιλο17νοεμβρίτικη ρουβικονέικη ουρά του, ενώ το ψευτοΚΚΕ παίζει έναν ηγετικό ρόλο όχι στην ίδια τη βία, αλλά στην πολιτική πλατφόρμα που την προωθεί. Και αυτά είναι μέσα και δεν είναι έξω από τα Εξάρχεια και τα Πανεπιστήμια. Και είναι μέσα και δεν είναι έξω από τη Βουλή. Και όλη αυτή η πάλη είναι πάνω απ΄όλα μια πολιτική πάλη που πρέπει να δοθεί από τους κατοίκους της γειτονιάς και το λαό όλης της πρωτεύουσας και από τους ίδιους τους φοιτητές και τους δασκάλους μέσα στα Πανεπιστήμια. Όποιος πάει να λύσει κύρια με αστυνομικές μέθοδες ένα πρόβλημα χωρίς οι μάζες να έχουν κινηθεί οι ίδιες ενάντια στη βία, χωρίς να ζυμώσουν να οργανωθούν και να διαδηλώσουν μαζικά ενάντια της είναι σίγουρο ότι η βία θα δυναμώσει.
Ο στρατός βίας στα Εξάρχεια , που ο μισός φαντάζεται ότι είναι πραγματικά επαναστατικός, και ότι με επανάσταση πήρε το κέντρο μιας πρωτεύουσας μιας χώρας η οποία είναι βυθισμένη στην πολιτική αντίδραση και στην παραίτηση, δήλωσε ένα πρώτο παρών διαχέοντας, όπως είπε, τα χτυπήματα του έξω από το κατειλημμένο κέντρο του και το σημαντικότερο άρχισε τις συνελεύσεις συγκεντρώσεις και τις πορείες του, δηλαδή έδρασε εξόχως πολιτικά και μαζικά με στυλ ΣΥΡΙΖΑ, όπως πολιτικά έδρασε και το παρακράτος των Πανεπιστημίων με αρκετά μαζικές για το κατακαλόκαιρο διαδηλώσεις με επίσημη και αποδεκτή απ όλους ηγεσία ψευτοΚΚΕ.
Η αναμέτρηση με την κυβέρνηση θα έρθει αργότερα, γιατί ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, που έχει την φιλοδοξία να γίνει αρχηγός της σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη, ούτε το ψευτοΚΚΕ που παριστάνει το εθνικό αντιδυτικό κόμμα αλλά θέλει από τα 1990 να τα έχει καλά με την ΝΔ, ειδικά με την εθνοσοβινιστική της πτέρυγα, που είναι ισχυρή στο στρατό και στην αστυνομία, δεν θέλουν να συγκρουστούν τώρα εν ψυχρώ και πρόωρα και μάλιστα αστυνομικά με τη ΝΔ, δηλαδή πριν η κυβέρνηση εκτεθεί πολιτικά. Και δεν θα αργήσει να εκτεθεί επειδή ακριβώς ούτε θα θελήσει, επειδή η ηγεσία της είναι βαθιά διαβρωμένη από το καθεστώς ΣΥΡΙΖΑ (Καραμανλής, Σαμαράς, Μητσοτάκης), αλλά ούτε θα μπορέσουν οι σχετικά προοδευτικές αναπτυξιακές και φιλοευρωπαϊκές τάσεις της να κάνουν αυτά που έχουν υποσχεθεί στις γεμάτες αγωνία μάζες, ειδικά στα ζητήματα της άμεσης υλικής ζωής. Εκτιμάμε ότι τότε ΣΥΡΙΖΑ και ψευτοΚΚΕ θα διαλέξουν τους όρους και τη στιγμή της μαζικής σύγκρουσης με ότι θετικό έχει η ΝΔ σαν κυβέρνηση, χωρίς να εκτεθούν πολιτικά ο μεν ΣΥΡΙΖΑ στο εξωτερικό, το ψευτοΚΚΕ στη ΝΔ.
Αυτό που δεν καταλαβαίνουν οι αστοί φιλελεύθεροι, και οι σοσιαλφασίστες το ξέρουν πολύ καλά, είναι ότι δεν μπορεί καμιά αστυνομία να νικήσει έναν αντιδραστικό στρατό όσο αυτός έχει πίσω του ένα επίσης αντιδραστικό αλλά πολιτικό και ιδεολογικό ρεύμα που μπορεί να κινεί ένα τμήμα των μαζών. Ο παρακρατικός στρατός βίας των Εξαρχείων όπως και αυτός των Πανεπιστημίων έχουν πίσω τους ένα σε γενικές γραμμές ενιαίο και ιδεολογικά κυρίαρχο πολιτικό ρεύμα, το οποίο δεν μπορεί να νικηθεί παρά μόνο από ένα άλλο μαζικό και μάλιστα αναγκαστικά δημοκρατικό και μάλιστα τελικά αριστερό πολιτικό ρεύμα, που μόνο αυτό θα ξεσκεπάζει από κάθε πλευρά τη δήθεν φιλολαϊκή πλατφόρμα του πρώτου.
Γιατί ο λαός ναι μεν μισεί τη βία των μπάχαλων, αλλά ο στρατός της σοσιαλφασιστικής βίας των Εξαρχείων και των Πανεπιστημίων έχει πολλά πρόσωπα. Η πολιτική του καθοδήγηση χρησιμοποιεί τους μπάχαλους μόνο για ειδικές αντιπαθητικές αποστολές τρομοκράτησης των φιλελεύθερων συνήθως τμημάτων της αστικής τάξης, ή επίσης για να κάνει με τις καταστροφές του τους μικροαστούς να συμπαθούν τους κλασικούς φασίστες «του νόμου και της τάξης» που είναι επίσης ρωσόφιλοι. Όμως σαν αρχηγό των Εξαρχείων έχει τον Ρουβίκωνα, που εμφανίζεται κυρίως σαν τιμωρός στην υπηρεσία του πιο φτωχού και δίχως συνδικαλιστική κάλυψη υπερεκμεταλλευόμενου προλεταριάτου των κάθε λογής υπηρεσιών, του εμπόριου κλπ, ενώ σαν πολιτικό αρχηγό στα Πανεπιστήμια έχει τα «ριζοσπαστικά» μικροαστικά ρεύματα που βγήκαν από το ψευτοΚΚΕ και το ΝΑΡ και στο βάθος, δηλαδή πολιτικο-ιδεολογικά το ίδιο το ψευτοΚΚΕ.
Αυτό σημαίνει ότι ενώ το βασικό καθεστωτικό πολιτικό μπλοκ ψευτοΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει τη βία του σηκώνοντας ψεύτικες σημαίες του λαού και της εργατικής τάξης, η ΝΔ από τα κλασικά αστικά και αντιδραστικά ιστορικά της χαρακτηριστικά, ιδίως η μητσοτακική-καραμανλική ούτε θέλει ούτε μπορεί να κινεί τις μάζες, ειδικά τις δημοκρατικές. Το μόνο που μπορεί και θέλει είναι με την πιο δεξιά σοβινοφασιστική της πτέρυγα Σαμαρά, να κινεί τις πιο καθυστερημένες μάζες μαζί με την εκκλησία και δίπλα τους ναζήδες για τα Μακεδονικά. Τέτοιες κόντρες από τα δεξιά στο ΣΥΡΙΖΑ θα τις κάνει. Αλλά από τα αριστερά στο ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά στο ψευτοΚΚΕ καθόλου δεν φαίνεται.
Ετσι με τα Πανεπιστήμια και με τα Εξάρχεια, παρόλη τη χρεωκοπία της ψευτοεπαναστατικής βίας στη χώρα μας μετά από πολλά χρόνια χρήσης της από τη χειρότερη αντίδραση, το μόνο που θα πετύχει η ΝΔ, βάζοντας την αστυνομία να λύσει ένα εξόχως πολιτικό ζήτημα, είναι από τη μια να στεριώσει καλύτερα το φιλο17νοεμβριτισμό στα Εξάρχεια και να δώσει στο ψευτοΚΚΕ την πραγματική εξουσία στις Σχολές, και από την άλλη να δυναμώσει παντού ένα ρεύμα μέσα στη μικροαστική τάξη που θα ζητάει έναν ανοιχτό φασίστα να κυβερνήσει τη χώρα και τελειώσει με τους «ανθέλληνες». Αυτό είναι το καταστροφικό τεχνητό δίπολο που στήνει η πολιτική αντίδραση στη χώρα μας και το οποίο όπως λέμε διαρκώς μόνο ένα πραγματικά λαϊκό και δημοκρατικό μέτωπο μπορεί να αντιμετωπίσει, ενώ η ίδια η ΝΔ από αυτήν την αστυνομική πολιτική της θα σπρώχνεται όλο και περισσότερο προς το φαιό πόλο του διπόλου.
Γι αυτό η αντίσταση σε αυτό το ουσιαστικά τεχνητό δίπολο δεν μπορεί να μην φτιαχτεί, άλλωστε η ιδέα ότι αυτό υπάρχει και συγκεκριμένα κάτι πολύ βρώμικο και δεξιό υπάρχει μέσα στην κυβερνητική και την κρατικοσυνδικαλιστική αριστερά, που ως τώρα υπήρχε μόνο στους φασίστες, αρχίζει να κερδίζει έδαφος και είναι μια αριστερή ιδέα. Βέβαια αυτή η ιδέα δεν θα γίνει ποτέ υλική δύναμη αν δεν αδράξει τις μάζες και δεν θα μπορέσει να τις αδράξει αν δεν αποδειξει σε αυτές μέσα από την ίδια την πείρα τους ότι ο ίδιος πολιτικός και κοινωνικός παράγοντας που χτυπάει πιο πολύ τη δημοκρατία σε μια χώρα, χτυπάει πιο πολύ και την ανάπτυξή της και το ψωμί του λαού, και φέρνει τη μεγαλύτερη ανισότητα και εκμετάλλευση.