Από την εποχή δηλαδή που η Ελλάδα άρχισε να στρέφεται στους ανατολικούς φασισμούς, όλοι οι πρωθυπουργοί και οι αντιπολιτεύσεις στη χώρα μας παλεύουν για να αναγνωριστεί σα νόμιμος ιδιοκτήτης των γλυπτών όχι ο σημερινός τους ιδιοκτήτης, το Βρετανικό μουσείο, αλλά το ελληνικό κράτος. Η πάγια θέση βέβαια της βρετανικής κυβέρνησης, μαζί και της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας, είναι ότι τα μάρμαρα αυτά δεν είναι κλεμμένα. Αν ο αγγλικός λαός και γενικά οι δημοκρατικές χώρες κρίνουν κάποια στιγμή ότι είναι καλύτερο αυτά τα γλυπτά να είναι μαζί με τον υπόλοιπο Παρθενώνα και μάλιστα αυτά τα ίδια και όχι κάποια τέλεια αντίγραφα τους, τότε ίσως θα μπορεί να συζητηθεί μια μεταφορά τους εδώ. Αλλά εδώ ο στόχος των κυβερνήσεων δεν είναι αυτός: Ο στόχος είναι να επιστραφούν σαν κλεμμένα, δηλαδή ουσιαστικά να αναγνωρίσει το Ενωμένο Βασίλειο ότι είναι ένα κράτος ληστής, πράγμα που δεν θα κάνει, που σημαίνει ότι αυτά μπορούν να επιστρέψουν πίσω μόνο με έναν πόλεμο.
Το ότι το ελληνικό κράτος δεν το νοιάζουν τα μάρμαρα αλλά μόνο να είναι δεδομένη η κλοπή και εύκολο το μίσος στην Αγγλία φάνηκε από την ελληνική αντίδραση σε μια πρόσφατη συνέντευξη του Μπόρις Τζόνσον. Αυτός απαντώντας σε σχετική έκκληση του Μητσοτάκη για επιστροφή των «κλεμμένων» ανέφερε ότι ο λόρδος Έλγιν είχε αποκτήσει τα γλυπτά αυτά συμμορφούμενος με τους νόμους της εποχής του, πράγμα που σημαίνει ότι – ανεξάρτητα από το αν η πράξη του άγγλου ευγενή είχε ή όχι ηθική απαξία στην εποχή της – οι επίτροποι του Βρετανικού Μουσείου νόμιμα σήμερα τα κατέχουν. Η ελληνική κυβέρνηση έσπευσε να τοποθετηθεί στις δηλώσεις του βρετανού πρωθυπουργού, αλλά πάνω στην πρεμούρα της να απαντήσει προέβη σε μια απίστευτη, πρωτοφανή και αρκετά δηλωτική για την «εντιμότητα» της ελληνικής εκστρατείας για τα μάρμαρα γκάφα!
«Από τη δήλωση του Πρωθυπουργού της Μεγάλης Βρετανίας κ. BorisJohnson αντιλαμβανόμεθα», ανέφερε η υπουργός πολιτισμού Μενδώνη, «ότι δεν έχει ενημερωθεί από τις υπηρεσίες του για τα νέα ιστορικά δεδομένα της Οθωμανοκρατίας, από τα οποία τεκμαίρεται ότι δεν υπήρξε νόμιμη κτήση από τον λόρδο Έλγιν των Γλυπτών του Παρθενώνα και συνεπώς ούτε από το Βρετανικό Μουσείο. Το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού μπορεί να προσκομίσει τα απαραίτητα τεκμήρια προκειμένου να ενημερωθεί ο βρετανικός λαός ότι το Βρετανικό Μουσείο κατέχει τα Γλυπτά παρανόμως» (Παραπολιτικά, 12/3).
Τι μαθαίνουμε λοιπόν από τις παραπάνω προτάσεις; Ότι η κυβέρνηση γνωρίζει κάποια νέα ιστορικά στοιχεία που ανατρέπουν τα ως τώρα δεδομένα και τα οποία αποδεικνύουν την κλοπή. Αυτό σημαίνει ότι τα μέχρι πρόσφατα δεδομένα δεν ήταν αρκετά για να αποδείξουν την κλοπή των μαρμάρων και επομένως η εκστρατεία επιστροφής τους όλα αυτά τα χρόνια τώρα δε βασιζόταν σε πραγματικά και αναντίρρητα στοιχεία, τέτοια τουλάχιστον που να επαρκούν για να ψυχράνουν τη σχέση των δύο λαών.
Αποδεικνύεται ότι έχουμε μπροστά μας μια ακόμα απάτη όπως όλες οι εκστρατείες που συλλαμβάνουν και υλοποιούν οι φασισμοί για να ξεσηκώνουν τις μάζες ενάντια στους δικούς τους επιθετικούς στόχους. Αλλά κι αυτό που επικαλείται η κυβέρνηση σαν «νέα στοιχεία» δε μας πείθει για τη στήριξη που προσφέρει στο αίτημά της. Πρόκειται βασικά για τα πορίσματα δύο τούρκων ερευνητών (Αϊγκέν-Σακίν) που έχουν ξεκινήσει μια έρευνα στα οθωμανικά αρχεία, ύστερα από πρόσκληση του προέδρου του Μουσείου της Ακρόπολης Δ. Παντερμαλή, δηλαδή του ελληνικού κράτους, με αντικείμενο το οθωμανικό φιρμάνι που επέτρεπε στον Έλγιν και τους συνεργάτες του να κάνουν εργασίες στο χώρο της Ακρόπολης και «να πάρουν μαζί τους θραύσματα πέτρας που φέρουν παλιές επιγραφές ή γλυπτά». Οι δύο ερευνητές δε βρήκαν κανένα πρωτότυπο στις επίσημες συλλογές εγγράφων της αυτοκρατορίας κι υποστηρίζουν ότι μόνο ο σουλτάνος μπορούσε να επιτρέψει την απόσπαση μαρμάρων από τον Παρθενώνα. Αυτό που παρουσιάζεται ως φιρμάνι, λένε, δεν ήταν εντολή αλλά μια διοικητική επιστολή του Καϊμακάμη της Πόλης – που εκείνη την περίοδο αντικαθιστούσε το μεγάλο βεζίρη – προς τις αθηναϊκές αρχές που τις προέτρεπε να επιτρέψουν την εκσκαφή γύρω από τον Παρθενώνα αλλά όχι και την απόσπαση μαρμάρων από αυτόν.
Στην πραγματικότητα ζητήματα αυθεντικότητας και ερμηνείας του εν λόγου εγγράφου έχουν απασχολήσει εδώ και αρκετό καιρό τους επιστήμονες, που διαθέτουν σα ντοκουμέντο μόνο μια διατηρημένη αγγλική μετάφραση ενός αντίγραφου στα ιταλικά του φιρμανιού. Από την άλλη ο μεγάλος βεζύρης, που τον αντικαθιστούσε ο φερόμενος ως συγγραφέας της επιστολής Καϊμακάμης, δεν ήταν κανένας τυχαίος, ήταν ο Νο.2 στην ιεραρχία της οθωμανικής αυτοκρατορίας και επιπλέον ο διεθνώς αναγνωρισμένος ηγεμόνας της Αθήνας. Ακόμα υπάρχουν αποδείξεις ότι η σουλτανική αρχή νομιμοποίησε εκ των υστέρων την πράξη του Έλγιν, κάτι που η έρευνα των τούρκων ειδικών δεν έχει αναιρέσει. Σύμφωνα με τον καθηγητή νομικής Τζον Μέριμαν «Είναι νόμος παντού, ωστόσο, μια πράξη καθ’ υπέρβαση της εξουσίας που παραχωρείται αρχικά να μπορεί να επικυρωθεί, ρητά ή έμμεσα με τρόπο που να υποδηλώνει συγκατάθεση. Υπάρχουν αποδείξεις ότι οι Οθωμανοί δυο φορές επικύρωσαν αυτό που έκανε ο Έλγιν. Πρώτα-πρώτα, φαίνεται ότι ο Έλγιν ανάγκασε το Σουλτάνο να εκδώσει επιπρόσθετα φιρμάνια που απευθύνονταν στον Βοεβόδα και τον Δισδάρη της Αθήνας, στα οποία γενικά ο Σουλτάνος νομιμοποιούσε όσα είχαν κάνει αυτοί οι δυο αξιωματούχοι για τον Έλγιν και την παρέα του. Κατά δεύτερον, μια μεγάλη αποστολή μαρμάρων κρατήθηκε στον Πειραιά (το λιμάνι της Αθήνας) επειδή ο Βοεβόδας, υπό την πίεση των Γάλλων, αρνήθηκε να δώσει την άδεια για την επιβίβασή τους. Τελικά η οθωμανική κυβέρνηση έδωσε γραπτές εντολές στις αθηναϊκές αρχές για να επιτρέψουν την αποστολή, και τα Μάρμαρα αφέθηκαν να πάνε στην Αγγλία. Τα δυο αυτά γεγονότα μαζί κάνουν ισχυρό το επιχείρημα περί επικύρωσης της απομάκρυνσης, ακόμα και αν αυτή υπερέβαινε την εξουσία που παραχωρούσε το αρχικό φιρμάνι». Η ουσία είναι πάντως ότι ανεξάρτητα από τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ο Έλγιν απέσπασε τα μάρμαρα, το νεοελληνικό κράτος, αλλά και το σημερινό τουρκικό ήταν ακόμη αγέννητα τη στιγμή που έγινε η απόσπαση των γλυπτών στα 1801-12 ενώ από την άλλη, το σύνθημα «δυτικοί φέρτε πίσω τα κλεμμένα» είναι ένα αντιδραστικό σύνθημα που χρησιμοποιείται από το σοσιαλιμπεριαλισμό για να παρασύρει τις πρώην αποικιακές χώρες να συμμετάσχουν σαν πλιατσικολόγοι στον καταχτητικό πόλεμο που ετοιμάζει ενάντια στο δεύτερο κόσμο.
Η παρούσα στιγμή ευνοεί ιδιαίτερα την αναζωπύρωση μιας σύγκρουσης της πολιτικής ηγεσίας της χώρας μας με το Ενωμένο Βασίλειο καθώς αυτό είναι το πιο ισχυρά αντιστεκόμενο στον πουτινισμό κράτος της Ευρώπης. Όμως επειδή έχει ήδη αποχωρήσει από την ΕΕ η Αθήνα μπορεί τώρα ευκολότερα να βρει υποστήριξη στη ρωσόφιλη συμμαχία Μέρκελ-Μακρόν. Από την άλλη, η επέτειος των 200 χρόνων από την εξέγερση του 1821 δίνει την ευκαιρία στους φαιο-«κόκκινους» να διαστρεβλώσουν την ιστορία προς όφελός τους. Όπως γράφαμε στο διεξοδικό άρθρο μας για το ζήτημα των μαρμάρων Τα ένδοξα μάρμαρα στην υπηρεσία του παγκόσμιου πολέμου, του φασισμού και της υποτέλειας (δημοσιεύτηκε στις 1/12/19 στον ιστότοπο της ΟΑΚΚΕ):
«Αυτή η δεύτερη θα αποτελεί μια νέα χρήση της ιστορίας για να αναδειχθεί ότι όχι μόνο η Ελλάδα αλλά και ο Παρθενώνας, το παγκόσμιο σύμβολο της δημοκρατίας και κάθε διαφωτισμού απελευθερώθηκε τάχα χάρη στην τσαρική Ρωσία, (τη μάνα κάθε ευρωπαϊκής αντίδρασης εκείνη την εποχή σαν τσαρισμός όπως κάθε σημερινής αντίδρασης στον κόσμο σαν ιμπεριαλισμός) και ότι τάχα σήμερα με τη βοήθεια αυτής της Ρωσίας και, κυρίως της συμμάχου της, ακόμα πιο ανοιχτά φασιστικής Κίνας, ο Παρθενώνας και η Δημοκρατία θα απελευθερωθούν καθώς η Δύση των πλούσιων θα αναγκαστεί, χάρη στην πίεση των υπέροχων δημοκρατών προστατών μας Σι και Πούτιν να δώσει πίσω στην πατρίδα τους τα κλεμμένα μάρμαρα και ότι άλλο αυτή χρωστάει στο φωτοδότη όχι μόνο αρχαίο αλλά και νέο ελληνικό πολιτισμό».
Ήδη ανάμεσα στις χώρες που υποστηρίζουν ανοιχτά τις ελληνικές θέσεις μέσα στην UNESCO φιγουράρει σε περίοπτη θέση η νεοαποικιοκρατική σοσιαλφασιστική Κίνα, το αξεπέραστο αυτό «πρότυπο ελευθερίας και δημοκρατίας» στον πλανήτη μας…!
Φυσικά ο Μητσοτάκης επιτίθεται στους Βρετανούς σαν δήθεν υπερασπιστής των «δυτικών πολιτισμικών αξιών», δηλ. δήθεν από την πλευρά του αστικού διαφωτισμού. Όσες όμως μεταμφιέσεις και να κάνει αυτός και το νεομεσαιωνικό ρωσόδουλο διακομματικό καθεστώς της χώρας μας, θα παραμένει για πάντα εχθρός της προόδου, της δημοκρατίας και του πολιτισμού. Όπως ακριβώς τέτοιοι ήταν οι πολιτικο-ιδεολογικοί του πρόγονοι με πιο χαρακτηριστική περίπτωση τον τσαρικό απεσταλμένο και πρώτο απόλυτο δικτάτορα της Ελλάδας Καποδίστρια, τον οποίο ο διαφωτιστής Κοραής κατηγορούσε ότι διοχέτευε τα αρχαία μνημεία του τόπου σε φίλους του στο εξωτερικό και τον χαρακτηρίζει μάλιστα βαρβαρότερο από τον Έλγιν.