Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Τέ­τοιο χτύ­πη­μα α­πο­τε­λεί η α­πό­φα­ση για υ­πο­χρε­ω­τι­κή ε­φαρ­μο­γή α­πό ό­λα τα κρά­τη-μέ­λη ε­νός σχε­δί­ου πο­σο­στώ­σε­ων για τη με­τε­γκα­τά­στα­ση κατ αρ­χήν 120.000 προ­σφύ­γων α­πό Ελ­λά­δα και Ι­τα­λί­α. Η α­πό­φα­ση αυ­τή λή­φθη­κε με πλειο­ψηφί­α α­πό τους υ­πουρ­γούς ε­σω­τε­ρι­κών της Ε­Ε στις 22/9, κά­τω α­πό την πί­ε­ση των τε­τε­λε­σμέ­νων που δη­μιούρ­γη­σε και συ­νε­χί­ζει να δη­μιουρ­γεί ο Τσί­πρας α­νοί­γο­ντας μο­νο­με­ρώς τα ελ­λη­νι­κά θα­λάσ­σια σύ­νο­ρα της Ευ­ρώ­πης στους Σύ­ρους πρό­σφυ­γες που ζού­σαν ως χθες για πά­νω α­πό δύ­ο χρό­νια στην Τουρ­κί­α, στο Λϊβα­νο και στην Ιορ­δα­νί­α συν τις ε­κα­το­ντά­δες χι­λιά­δες των οι­κο­νο­μι­κών με­τανα­στών α­πό άλ­λες χώ­ρες της Α­σί­ας και της Α­φρι­κής που ό­πως εί­ναι φυ­σι­κό εί­δαν το ά­νοιγ­μα των ελ­λη­νι­κών συ­νό­ρων σαν μια ευ­και­ρί­α ει­σό­δου στην Ευ­ρώπη. Δια­φώ­νη­σαν τέσ­σε­ρα κρά­τη (Ουγ­γα­ρί­α, Τσε­χί­α, Σλο­βα­κί­α, Ρου­μα­νί­α), α­πό τα ο­ποί­α η Σλο­βα­κί­α δή­λω­σε α­νοι­χτά ό­τι δεν πρό­κει­ται να την ε­φαρ­μό­σει. Την ί­δια στιγ­μή στη Γερ­μα­νί­α η πο­λι­τι­κή της Μέρ­κελ να α­νοί­ξει τα σύ­νο­ρα της χώ­ρας για τους πρό­σφυ­γες και τους οι­κο­νο­μι­κούς με­τα­νά­στες έ­χει προ­καλέ­σει διά­σπα­ση στο κυ­βερ­νη­τι­κό στρα­τό­πε­δο.

Η έ­κρη­ξη του α­ριθ­μού των προ­σφύ­γων και με­τα­να­στών που έ­φθα­σαν στη Με­σό­γειο μέ­σω Ελ­λά­δας ή­ταν αυ­τό­μα­το α­πο­τέ­λε­σμα της πο­λι­τι­κής Τσί­πρα ό­χι μό­νο να α­φή­σει τε­λεί­ως α­νοι­χτά τα θα­λάσ­σια σύ­νο­ρα, αλ­λά και να δια­βεβαιώ­νει ό­σους έρ­χο­νταν ό­τι δι­καιού­νται να πά­νε στη δυ­τι­κή Ευ­ρώ­πη και ότι αυ­τός θα κά­νει τα πά­ντα για να τους βο­η­θή­σει σε αυ­τό. Έ­τσι ξε­ση­κώ­θη­καν οι Σύ­ροι πρό­σφυ­γες που εί­χαν κα­τα­φύ­γει ή­δη σε άλ­λες χώ­ρες της Μέ­σης Α­νατο­λής για να κά­νουν κα­τά ε­κα­το­ντά­δες χι­λιά­δες το τα­ξί­δι στην Ελ­λά­δα. Το προ­σφυ­γι­κό ρεύ­μα α­πό τη Συ­ρί­α ξε­κί­νη­σε το 2011 ό­ταν άρ­χι­σε ο εμ­φύ­λιος ε­κεί. Α­πό το 2011 έ­ως σή­με­ρα ο τε­ρά­στιος ό­γκος των προ­σφύ­γων έ­χει ή­δη ε­γκα­τα­στα­θεί στις χώ­ρες που συ­νο­ρεύ­ουν με τη Συ­ρί­α, ή στις πιο κο­ντι­νές που μπο­ρούν να ε­γκα­τα­στα­θούν. Αυ­τές εί­ναι κυ­ρί­ως η Τουρ­κί­α στην ο­ποί­α έ­χουν κα­τα­φύ­γει α­πό την αρ­χή του πο­λέ­μου πε­ρί­που δύ­ο ε­κα­τομ­μύ­ρια Σύ­ροι, και α­κο­λου­θούν ο Λί­βα­νος που έ­χει δε­χθεί 1,1 εκ πρό­σφυ­γες, η Ιορ­δα­νί­α που έ­χει δε­χθεί 629.000 πρό­σφυ­γες. Α­κο­λου­θεί το Ι­ράκ, και ι­διαί­τε­ρα οι βό­ρειες πε­ριο­χές του με κουρδι­κό πλη­θυ­σμό, ό­που ο ISIS δεν έ­χει δύ­να­μη και η Αί­γυ­πτος (σύμ­φω­να με στοι­χεί­α της Frontex, του Γρα­φεί­ου Συ­ντο­νι­σμού Αν­θρω­πι­στι­κών Υ­πο­θέ­σε­ων των Η­ΠΑ, και του CNN- http://edition.cnn.com/2015/09/09/world/welcome-syrian-refugees-countries/). Η Ελ­λά­δα δεν ή­ταν ού­τε εί­ναι χώ­ρα πρώ­του προ­ορι­σμού των προ­σφύ­γων της Συρί­ας για­τί δεν εί­ναι γει­το­νι­κή χώ­ρα. Έ­γι­νε χώ­ρα προ­ο­ρι­σμού μό­νο για­τί η ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση προ­σκά­λε­σε ου­σια­στι­κά στη χώ­ρα τους πρό­σφυ­γες για να τους διο­χε­τεύ­σει  στην Ε­Ε.

   Έ­τσι οι Σύ­ροι πρό­σφυ­γες α­πο­φά­σι­σαν να κά­νουν αυ­τό το τα­ξί­δι με τις χει­ρό­τε­ρες δυ­να­τές συν­θή­κες και βά­ζο­ντας τη ζω­ή τους στα χέ­ρια της μα­φί­ας των λα­θρο-δια­κι­νη­τών, ό­χι λό­γω της πρό­σφα­της α­να­θέρ­μαν­σης κά­ποιου με­τώ­που στον εμ­φύ­λιο της Συ­ρί­ας που προ­κά­λεσε έ­να νέ­ο με­γά­λο προ­σφυγι­κό κύ­μα, ό­πως λέ­ει η πα­γκό­σμια προ­πα­γάν­δα των ρω­σό­φι­λων αλλά ε­πει­δή οι πρώ­τες χώ­ρες στις ο­ποί­ες εί­χαν βρει κα­τα­φύ­γιο για την ε­πι­βί­ω­σή τους, οι γει­το­νι­κές τους Τουρ­κί­α, Λί­βα­νος και Ιορ­δα­νί­α δεν τους ε­ξα­σφά­λι­ζαν τις συνθή­κες ζω­ής που θα τους ε­ξα­σφά­λι­ζε μια πλού­σια ευ­ρω­πα­ϊ­κή χώ­ρα. Ό­μως αυ­τή η λο­γι­κή εί­ναι σω­στή μόνο ό­ταν οι ευ­ρω­πα­ϊ­κές χώ­ρες υ­πο­δο­χής θα τους δέχο­νταν, ό­πως γί­νε­ται ε­δώ και δε­κα­ε­τί­ες, με την έ­γκρι­ση και την προ­ε­τοι­μα­σία της κοι­νής τους γνώ­μης και ό­χι κά­τω α­πό έ­ναν αιφ­νι­δια­σμό που θα εν­δυ­νάμω­νε σε κά­θε χώ­ρα φι­λο­ξε­νί­ας τους ρα­τσι­στές της και συ­νο­λι­κά θα έ­σπερ­νε την α­ντί­θε­ση α­νά­με­σα στις χώ­ρες της Ε­Ε. Ό­ταν μί­α χώ­ρα της Ε­Ε, η Ελ­λά­δα, τους ά­νοι­ξε τα σύ­νο­ρα της, και τους υ­πο­σχέ­θη­κε ό­τι θα τα κρα­τού­σε α­νοι­χτά για να πά­νε προς τη δυ­τι­κή Ευ­ρώ­πη ή­ταν πά­ντως ε­πό­με­νο να ξε­κι­νή­σουν σαν α­πελπι­σμέ­να ά­το­μα δί­χως πο­λιτι­κή ορ­γά­νω­ση και κα­θο­δή­γη­ση με ό­ποιο μέ­σο μπο­ρού­σαν για να φτά­σουν στην χώ­ρα αυ­τή. 

Έ­τσι στη διάρ­κεια της πρώ­της κυ­βερ­νη­τι­κής θη­τεί­ας Τσί­πρα, η Ελ­λά­δα έ­γι­νε μα­κράν το πρώ­το ση­μεί­ο ει­σό­δου στη Με­σό­γειο με α­ριθ­μό α­φί­ξε­ων που α­να­μέ­νε­ται να φτά­σει τους 400.000 για αυ­τό το χρό­νο σύμ­φω­να με τα στοι­χεία της ύ­πα­της αρ­μο­στεί­ας του Ο­Η­Ε, α­φή­νο­ντας κατά πο­λύ πί­σω την Ι­τα­λί­α του ε­πί­σης ρω­σό­φι­λου Ρέ­ντζι, που μέ­χρι τώ­ρα εί­χε  130.000 α­φί­ξεις. 

Έ­ως και τα τέ­λη Αυ­γού­στου 230.000 πρό­σφυ­γες και με­τα­νά­στες εί­χαν μπει στη χώ­ρα μας α­πό τους ο­ποί­ους οι 157.000 ε­ντο­πί­στη­καν το δί­μη­νο Ιου­λί­ου-Αυ­γούστου (Κα­θη­με­ρι­νή, 6/9). 

Η κυ­βέρ­νη­ση Τσί­πρα πρώ­τα διο­γκώ­νει το με­τα­να­στευ­τι­κό και με­τά το φορ­τώ­νει στην Ε­Ε

Ό­πως και με τη χρε­ω­κο­πί­α έ­τσι και με το με­τα­να­στευ­τι­κό το ελ­λη­νικό κα­θε­στώς κα­τη­γο­ρεί την Ευ­ρώ­πη για την κα­τά­στα­ση στην Ελ­λά­δα χρη­σιμο­ποιώ­ντας μια δή­θεν φι­λο­με­τα­να­στευ­τι­κή δη­μα­γω­γί­α. Λέ­νε δη­λα­δή ό­τι η Ελ­λά­δα ε­πι­βα­ρύ­νε­ται δυ­σα­νά­λο­γα α­πό τις ρυθ­μί­σεις της συνθή­κης «Δου­βλί­νο Ι­Ι» για τη με­τα­νά­στευ­ση και το ά­συ­λο που υ­πο­χρε­ώ­νει τη χώ­ρα της πρώ­της εισό­δου του με­τα­νά­στη να φρο­ντί­σει για αυ­τόν. Σύμ­φω­να με τη συν­θή­κη αυ­τή όταν έ­νας με­τα­νά­στης μπαί­νει σε κά­ποια χώ­ρα μέ­λος της Ε­Ε, πρέ­πει η χώ­ρα αυ­τή να α­πο­φα­σί­σει αν θα τον νο­μι­μο­ποι­ή­σει σα με­τα­νά­στη ή πρό­σφυ­γα, ή αν θα φρο­ντί­σει για τον ε­πανα­πα­τρι­σμό του, ε­νώ ι­διαί­τε­ρη έμ­φα­ση δί­νε­ται στο ζή­τη­μα του α­σύ­λου α­φού ό­λες οι χώ­ρες υ­πο­χρε­ώ­νο­νται να έ­χουν μη­χα­νι­σμούς χο­ρή­γη­σης α­σύ­λου. Αν αυ­τός ο με­τα­νά­στης πε­ρά­σει σε μί­α άλ­λη χώ­ρα χω­ρίς να έχει α­πό την πρώ­τη χώ­ρα το στά­τους του πρό­σφυ­γα, τό­τε η δεύτε­ρη χώ­ρα θα τον προ­ω­θή­σει πί­σω στη χώ­ρα της πρώ­της ει­σό­δου. Αυ­τή η συν­θή­κη βά­ζει ου­σιαστι­κά σε κά­θε χώ­ρα την ευ­θύ­νη για τη φύ­λα­ξη των συ­νό­ρων της, αλ­λά και την υπο­χρε­ώ­νει να τη­ρεί βα­σι­κές δη­μο­κρα­τι­κές αρ­χές στη με­τα­να­στευ­τι­κή της πολι­τι­κή και κυ­ρί­ως την αρχή του α­σύ­λου. Το ελ­λη­νι­κό κρά­τος έ­χει βρε­θεί πολ­λές φο­ρές κα­τη­γο­ρού­με­νο για πα­ρα­βί­α­ση της πο­λι­τι­κής του α­σύ­λου, έ­χει δε­χθεί πλή­θος κα­ταγ­γε­λιών για α­στυ­νο­μι­κή βί­α κα­τά των με­τα­να­στών και για ελ­λι­πείς μη­χα­νι­σμούς στις δια­δι­κα­σί­ες χο­ρή­γη­σης α­δειών δια­μο­νής και ερ­γα­σί­ας κ.α. Αλ­λά ε­νώ δεν κά­νει τί­πο­τα για ό­λα αυ­τά, ε­δώ και και­ρό, και ι­διαί­τε­ρα σή­με­ρα, δια­μαρ­τύ­ρε­ται ό­τι η συν­θή­κη δεν πρέ­πει να ι­σχύ­ει για οι­κονο­μι­κά α­δύ­να­μα κρά­τη ό­πως εί­ναι η χώ­ρα μας και ό­τι πρέ­πει η Ευ­ρώ­πη να α­ναλά­βει το με­γα­λύ­τε­ρο μέ­ρος των μετα­να­στών που μπαί­νει στο έ­δα­φος της Ελλά­δας για­τί η ί­δια δεν μπο­ρεί. 

Ό­μως εί­ναι το ελ­λη­νι­κό κρά­τος που με το ε­σκεμ­μέ­νο ά­νοιγ­μα των συνό­ρων δη­μιούρ­γη­σε ξαφ­νι­κά και σε τέ­τοια κλί­μα­κα προ­σφυ­γι­κό πρό­βλη­μα για ό­λη την Ευ­ρώ­πη και μέ­σω αυ­τού τη δια­σπά­ει και την α­δυ­να­τί­ζει με έ­να βα­θύ και στρα­τη­γι­κό χτύ­πη­μα, α­φού ε­πι­τί­θε­ται στην ίδια τη δη­μο­κρα­τι­κή ε­νότη­τα της. Α­κρι­βώς με τον ί­διο τρό­πο το κα­θε­στώς που ευ­θύ­νε­ται για το βιο­μηχα­νι­κό σα­μπο­τάζ που χρε­ω­κό­πη­σε τη χώ­ρα, φορ­τώ­νει τη χρε­ω­κο­πί­α του στην ΕΕ και μέ­σω αυ­τής επι­χει­ρεί να τη δια­σπά­σει. Και στις δύ­ο πε­ρι­πτώ­σεις το ελ­λη­νι­κό κα­θε­στώς λει­τουρ­γεί για λο­γα­ρια­σμό των συμ­φε­ρό­ντων του α­φε­ντι­κού του, της που­τι­νι­κής Ρω­σί­ας. Με τη χρε­ω­κο­πί­α της χώ­ρας μέ­σα α­πό το βιομη­χα­νι­κό σα­μπο­τάζ, τη με­τα­τρέ­πει σε μί­α ρώ­σι­κη α­ποι­κί­α μέ­σα στην Ευ­ρώ­πη. Με τον ί­διο τρό­πο χρη­σι­μο­ποιεί και το προ­σφυ­γι­κό ζή­τη­μα για να δυ­να­μώ­νουν ό­λα τα φι­λο­που­τι­νι­κά ρα­τσι­στι­κά και φα­σι­στι­κά κόμ­μα­τα στην Ευ­ρώ­πη, ε­νώ ι­σχυ­ρο­ποιεί σε με­γά­λο βαθ­μό τη να­ζι­στι­κή δο­λο­φο­νι­κή συμ­μο­ρί­α της Χ.Α στο ε­σω­τε­ρι­κό.

Σε αυ­τή την πε­ρί­πτω­ση εί­ναι τε­ρά­στιες οι ευ­θύ­νες των ευ­ρω­πα­ϊκών η­γε­σιών, ι­διαί­τε­ρα των ρω­σό­δου­λων ή ρω­σό­φι­λων η­γε­σιών Μέρ­κελ-Ο­λά­ντ-Ρέντζι που στη­ρί­ζουν και διευ­κο­λύ­νουν ό­λες τις προ­βο­κά­τσιες Τσί­πρα. Αυ­τές δεν κά­νουν τί­πο­τα για πραγ­μα­τι­κά μέ­τρα ε­πί­λυ­σης του προ­σφυ­γι­κού και με­τα­να­στευ­τι­κού προ­βλή­μα­τος α­πό τον Τρί­το Κό­σμο, και κυ­ρί­ως δεν κά­νουν πολι­τι­κή ε­νά­ντια στους ι­μπε­ρια­λι­σμούς που προ­κα­λούν τα προ­σφυ­γι­κά ρεύ­ματα, ι­διαί­τε­ρα α­πέ­να­ντι στο ρώ­σι­κο ι­μπε­ρια­λι­σμό που έ­χει την κύ­ρια ευ­θύ­νη για τα πε­ρισ­σό­τε­ρα θερ­μά μέ­τω­πα στον πλα­νή­τη, και α­νά­με­σα σε αυ­τά είναι η Συ­ρί­α. Για να βο­η­θη­θούν ου­σια­στι­κά οι προ­σφυ­γι­κοί πλη­θυ­σμοί α­πό τη Συ­ρί­α, πρέ­πει να υ­πο­στη­ρι­χθούν υ­λι­κά οι γει­το­νι­κές χώ­ρες που φι­λο­ξε­νούν τους πρό­σφυ­γες, αλ­λά κυ­ρί­ως πρέ­πει να υ­πο­στη­ρι­χθεί και πο­λι­τι­κά και με όπλα η δη­μο­κρα­τι­κή α­ντι­πο­λί­τευ­ση και μέ­σα στη Συ­ρί­α, και στις γει­το­νι­κές χώ­ρες που έ­χει κα­τα­φύ­γει έ­να τμή­μα της, ώ­στε να μπο­ρέ­σει να νι­κή­σει το φασι­στι­κό κα­θε­στώς Ά­σα­ντ, και τους προ­βο­κά­το­ρες του ISIS που δου­λεύ­ουν για το ρώ­σι­κο ι­μπε­ρια­λι­σμό. Έ­χου­με α­να­φερ­θεί σε αυτό και σε προ­η­γού­με­νη αρ­θρο­γρα­φί­α μας, αλ­λά και στην προ­ε­κλο­γι­κή μας κα­μπά­νια ε­πα­νει­λημ­μέ­να. 

Οι ευ­θύ­νες αυ­τές των ευ­ρω­πα­ϊ­κών η­γε­σιών γί­νο­νται α­κό­μα πιο βα­ριές σή­με­ρα που δεν κα­ταγ­γέλ­λουν τους νέ­ους χί­τλερ ό­ταν κά­νουν την ω­μή ε­πέμβα­ση τους ε­να­ντί­ον της συ­ρια­κής α­ντι­πο­λί­τευ­σης και υ­πέρ του Ά­σα­ντ. Η ρώσι­κη ε­πέμ­βα­ση εί­ναι τό­σο κραυ­γα­λέ­α προ­σχη­μα­τι­κή σε ό­τι α­φο­ρά τον ISIS, που η Τουρ­κί­α βγή­κε να την κα­ταγ­γεί­λει ό­τι στρέ­φε­ται ά­με­σα κα­τά του Ε­λεύθε­ρου Συ­ρια­κού Στρα­τού και ό­χι κα­τά του ISIS, μέ­σα α­πό δη­λώ­σεις του πρω­θυ­πουργού της Ντα­βού­το­γλου (www.hurriyetdailynews.com, 2/10/2015). Τις ί­διες κα­ταγ­γε­λί­ες έ­χουν κά­νει και εκ­πρό­σω­ποι του Ε­λεύ­θε­ρου Συ­ρια­κού Στρα­τού χω­ρίς ό­μως κα­θό­λου να συ­γκινή­σουν τις ευ­ρω­πα­ϊ­κές η­γε­σί­ες που πα­ρα­μέ­νουν ε­γκλη­μα­τι­κά υ­φε­σια­κές απένα­ντι στον Πού­τιν. 

Α­σφα­λώς το κα­θε­στώς που κυ­βερ­νά­ει τη χώ­ρα μας, δεν θα ζη­τή­σει ποτέ κά­τι τέ­τοιο α­πό την Ευ­ρώ­πη, και θα ε­να­ντιω­θεί σε κά­θε τέ­τοια κί­νη­ση, γιατί πά­ντα στην ε­ξω­τε­ρι­κή του πο­λι­τι­κή υ­πο­στη­ρί­ζει μό­νο ό­τι συμ­φέ­ρει το Κρεμλί­νο, ό­πως έ­δει­ξε με τον πιο α­προ­κά­λυ­πτο τρόπο στην πε­ρί­πτω­ση της Ουκρα­νί­ας, που πή­γε κό­ντρα σε ό­λη την Ευ­ρώ­πη για τα μέ­τρα κα­τά της Ρω­σί­ας. 

Η πρό­σφα­τη ρώ­σι­κη ε­πέμ­βα­ση, που ό­ντας κό­ντρα στην πλειο­ψη­φί­α του συ­ρια­κού πλη­θυ­σμού θα πρέ­πει να λο­γα­ριά­ζε­ται σαν ει­σβο­λή και κα­το­χή, θα διο­γκώ­σει α­κό­μα πε­ρισ­σό­τε­ρο το προ­σφυ­γι­κό κύ­μα. 

Γιουν­κέρ και Α­βρα­μό­που­λος περ­νά­νε τις υ­πο­χρε­ω­τι­κές πο­σο­στώ­σεις. Πρώ­τη α­νοι­χτή ρή­ξη στην Ε­Ε

Α­ρω­γοί στην α­παί­τη­ση των σο­σιαλ­φα­σι­στών της κυ­βέρ­νη­σης Τσί­πρα να μοι­ρα­στεί ό­λη η Ευ­ρώ­πη το βά­ρος ό­σων προ­σφύ­γων και με­τα­να­στών που φθάνουν στην Ελ­λά­δα, εί­ναι οι φί­λοι της ρώ­σι­κης δι­πλω­μα­τί­ας στην Ε­Ε, ό­πως ο Γιουν­κέρ και η ξε­τσί­πω­τη ρω­σό­φι­λη Μον­γκε­ρί­νι, καθώς και οι  η­γε­σί­ες Μέρκελ, Ο­λά­ντ και Ρέ­ντζι στη Γερ­μα­νί­α, στη Γαλ­λί­α και στην Ι­τα­λί­α. Κρί­σι­μος άνθρω­πος στην κα­τάλ­λη­λη θέ­ση εί­ναι ο α­γα­πη­μέ­νος ό­λων των ελ­λη­νι­κών κομ­μάτων, Α­βρα­μό­που­λος, ε­πί­τρο­πος για ευ­ρω­πα­ϊ­κά θέ­μα­τα με­τα­νά­στευ­σης.

Ο Α­βρα­μό­που­λος έ­χει προστα­τεύ­σει με­θο­δι­κά την κυ­βέρ­νη­ση Τσίπρα α­πό κά­θε κρι­τι­κή που της α­πευ­θύ­νε­ται α­πό τους κοι­νο­τι­κούς α­ξιω­μα­τούχους ό­τι δεν κά­νει τί­πο­τα για να α­να­κου­φί­σει τους με­τα­νά­στες, δεν α­ξιο­ποιεί τα κον­δύ­λια που εί­ναι δια­θέ­σι­μα α­πό τα κοι­νο­τι­κά ταμεί­α, δεν ε­ξα­σφαλί­ζει συν­θή­κες αν­θρώ­πι­νης δια­βί­ω­σης στον προ­σφυ­γι­κό και με­τα­να­στευ­τι­κό πλη­θυ­σμό που φθά­νει α­πό τα πα­ρά­λια, δεν έ­χει ζη­τή­σει βο­ή­θεια σε ζη­τή­μα­τα α­σύ­λου, δεν κά­νει κα­τα­γρα­φή ο­πό­τε και δεν κά­νει δια­χω­ρι­σμό α­νά­με­σα σε πρό­σφυ­γες και οι­κο­νο­μι­κούς με­τα­νά­στες, και δεν έχει ζη­τή­σει βο­ή­θεια για τη φύ­λα­ξη των συ­νό­ρων.

Ο Τσί­πρας διευ­κρί­νι­σε την πο­λι­τι­κή του ελ­λη­νι­κού κρά­τους σε ό­τι α­φο­ρά το θέ­μα της φύ­λα­ξης των συ­νό­ρων, ό­ταν στη ΔΕΘ σε σχε­τι­κή ε­ρώ­τη­ση του Spiegel α­πά­ντη­σε: «Ποια σύ­νο­ρα; Έ­χει η θά­λασ­σα και δεν το ξέ­ρα­με;» (www.protothema.gr, 7/9/2015). Ο ί­διος δή­λω­σε ε­πίσης κυ­νι­κά ό­τι «ή­ταν με­γά­λη διο­ρα­τι­κό­τη­τα μας να φτιά­ξου­με υ­πουρ­γεί­ο με­τα­να­στευ­τι­κής πο­λι­τι­κής» (www.enikos.gr, 13/9/2015). Αυ­τό το υ­πο­κεί­με­νο και το κόμ­μα του δεν έ­χουν δι­στά­σει πο­τέ να κραυ­γά­ζουν για τα ε­θνικά δί­καια και τις πα­ρα­βιά­σεις των ελ­λη­νι­κών θα­λάσ­σιων συ­νό­ρων στο Αι­γαί­ο μα­ζί με ό­λους τους ε­θνι­κι­στές και σο­βι­νι­στές για να α­νε­βούν στην ε­ξου­σί­α και μάλι­στα σε έ­ναν α­πό τους χει­ρό­τε­ρους α­πό αυ­τούς έ­χουν α­να­θέ­σει το στρα­τό της χώ­ρας. Τώ­ρα α­να­κα­λύ­πτουν ό­τι δεν υ­πάρ­χουν θα­λάσ­σια σύ­νο­ρα. Ε­δώ α­πλά έχουν τη λο­γι­κή του δου­λέ­μπο­ρα που εί­ναι α­λή­θεια ό­τι τους ται­ριά­ζει πο­λύ   πε­ρισ­σό­τε­ρο α­πό τη λο­γι­κή του ε­θνι­κι­στή για­τί το τσι­ρά­κι μιας α­ποι­κιο­κρα­τι­κής υ­περ­δύ­να­μης δεν εί­ναι ε­θνι­κι­στής εί­ναι άν­θρω­πος που κά­νει βρωμοδου­λειές για το α­φε­ντι­κό του, εν προ­κει­μέ­νω δου­λε­μπό­ριο διε­θνούς ε­πίπε­δου.

Ο Α­βρα­μό­που­λος σε συ­νερ­γα­σί­α με τον Γιουν­κέρ συν­δρά­μουν ό­σο μπορούν αυ­τή την κυ­βέρ­νη­ση, προ­ω­θώ­ντας το σύ­στη­μα των υ­πο­χρε­ω­τι­κών πο­σο­στώσε­ων α­πορ­ρό­φη­σης προ­σφύ­γων που φθά­νουν σε  Ελ­λά­δα και Ι­τα­λί­α α­πό ό­λα τα κρά­τη – μέ­λη της Ε­Ε. Το σύ­στη­μα αυ­τό κα­ταρ­γεί στην πρά­ξη τη συν­θή­κη «Δου­βλί­νο Ι­Ι» α­φού κα­ταρ­γεί τον κε­ντρι­κό της πυ­ρή­να, την ε­φαρ­μο­γή ε­θνι­κής νο­μο­θε­σί­ας σε κά­θε χώ­ρα για το ά­συ­λο. Οι πο­σο­στώ­σεις ε­πι­τρέ­πουν στις χώ­ρες υ­πο­δο­χής (Ελλά­δα και Ι­τα­λί­α) να δια­νεί­μουν έ­να πλη­θυ­σμό σε άλ­λες ευ­ρωπα­ϊ­κές χώ­ρες χω­ρίς να έ­χουν ε­ξε­τά­σει αν εί­ναι πρό­σφυ­γες ή ό­χι με βά­ση τη νομο­θε­σί­α τους για το ά­συ­λο, αλ­λά με τεκ­μή­ριο ό­τι εί­ναι πρό­σφυ­γες λό­γω της χώ­ρας προ­έ­λευ­σής τους, και αυ­τό με βά­ση τις κα­τα­γρα­φές που γί­νο­νται σε κάθε χώ­ρα. Για να κα­τα­λά­βει κα­νείς τι ση­μαί­νει αυ­τό για την Ελ­λά­δα α­πό την οποί­α έ­χει προ­γραμ­μα­τι­στεί να α­πορ­ρο­φη­θούν οι πε­ρισ­σό­τε­ροι πρό­σφυ­γες, αρκεί να λά­βει υ­πό­ψη του το ε­ρώ­τη­μα που έ­στει­λε έ­νας στε­νός συ­νερ­γά­της του Α­βρα­μό­που­λου στις ελ­λη­νι­κές αρ­χές σχε­τι­κά με το σύ­στη­μα κα­τα­γρα­φής που α­κο­λου­θούν. Σύμ­φω­να με τα στοι­χεί­α που έ­χει δώ­σει η Ελ­λά­δα, α­πό έ­να σύνο­λο 160.000 με­τα­να­στών και προ­σφύ­γων που έ­φθα­σαν στη χώ­ρα έ­χουν υ­πο­βλη­θεί σε δια­δι­κα­σί­α λή­ψης δα­κτυ­λι­κών α­πο­τυ­πω­μά­των και κα­τα­χωρι­στεί στην ευ­ρωπα­ϊ­κή βά­ση Eurodac οι 60.000 (Κα­θη­με­ρι­νή, 4/9).

Το σχέ­διο αυ­τό ε­ξε­τά­στη­κε α­πό το συμ­βού­λιο των υ­πουρ­γών ε­σω­τε­ρικών τον Ιού­λη, αλ­λά α­πορ­ρί­φθη­κε ε­πει­δή δεν υ­πήρ­ξε συμ­φω­νί­α. Έ­ντο­νες εν­στά­σεις πρό­βα­λε με­τα­ξύ άλ­λων και η Γαλ­λί­α. Ω­στό­σο σε ε­θε­λο­ντι­κή βά­ση, συμ­φω­νή­θη­κε ό­ποια κρά­τη θέ­λουν να α­πορ­ρο­φή­σουν έ­ναν αριθ­μό πε­ρί­που 40.000 προσφύ­γων. Η γερ­μα­νι­κή πλευ­ρά έ­μει­νε εκ­κω­φα­ντι­κά σιω­πη­λή σε αυ­τή την α­ντι­παρά­θε­ση.

Με τη νέ­α έ­κρη­ξη α­φί­ξε­ων στο δί­μη­νο Ιού­λη-Αυ­γού­στου στην Ελ­λά­δα, η μέ­χρι τό­τε σιω­πη­λή Μέρ­κελ στά­θη­κε στο πλευ­ρό του Τσί­πρα, α­νέ­στει­λε τη συν­θή­κη Δου­βλί­νο Ι­Ι για τη Γερ­μα­νί­α και ά­νοι­ξε τα σύ­νο­ρα για ό­σους εί­χαν φθά­σει μέ­σω Ελ­λά­δας στην Ουγ­γα­ρί­α, χω­ρίς να έχει συ­νεν­νο­η­θεί με κα­νέ­να ού­τε μέ­σα στην κυ­βέρ­νη­σή της, ού­τε μέ­σα στη χώ­ρα της, ού­τε μέ­σα στην Ευ­ρώπη, και χω­ρίς να έ­χει κά­ποιο σχέ­διο. Η κί­νη­ση αυ­τή προ­κά­λε­σε την έ­ντο­νη α­ντί­δρα­ση των χρι­στια­νο­κοι­νω­νι­στών (CSU), του ε­νός α­πό τα τρί­α κόμ­μα­τα του κυ­βερνη­τι­κού συ­να­σπι­σμού, και την πτώ­ση της δη­μο­φι­λί­ας της ί­διας και της κυβέρ­νη­σής της μέ­σα στη Γερ­μα­νί­α. Ο ε­πι­κε­φα­λής του CSU Ζέ­ε­χο­φερ εί­πε ό­τι πρόκει­ται για έ­να λά­θος που θα τους ε­πι­βα­ρύ­νει για πο­λύ και­ρό α­κό­μη. Η Γερ­μα­νία α­να­μέ­νε­ται να δε­χθεί α­πό 800.000 έ­ως 1.000.000 πρό­σφυ­γες.

Ο ε­πί­σης ρω­σό­δου­λος  πρό­ε­δρος του SPD, Γκά­μπριελ, που στή­ρι­ξε αρ­χικά τη Μέρ­κελ, α­να­γκά­στη­κε να κρα­τή­σει α­πο­στά­σεις λέ­γο­ντας ό­τι «η χώ­ρα «πλη­σιά­ζει στα ό­ρια των δυ­να­το­τή­των της» σε ό,τι α­φο­ρά την υ­πο­δο­χή προ­σφύγων» (Ναυ­τε­μπο­ρι­κή, 2/10).

Κά­τω α­πό την πί­ε­ση των α­ντι­δρά­σε­ων, η Μέρ­κελ έ­κλει­σε στη συ­νέ­χεια τα σύ­νο­ρα, αλ­λά συ­νέ­χι­σε να υ­πο­στη­ρί­ζει στα­θε­ρά τον Τσί­πρα, παίρ­νο­ντας μα­ζί της και τον αυ­στρια­κό κα­γκε­λά­ριο Φά­ιν­μαν. Οι τρεις τους εί­χαν τη­λεφω­νι­κή συ­νο­μι­λί­α στην ο­ποί­α οι δύ­ο δή­λω­σαν την πρό­θε­σή τους στην κυ­βέρνη­ση Τσί­πρα να τη συν­δρά­μουν για το προ­σφυ­γι­κό. 

Η έ­κρη­ξη Ιού­λη – Αυ­γού­στου, και οι μο­νό­πλευ­ροι χει­ρι­σμοί της Μέρ­κελ, βο­ή­θη­σαν τους Γιουν­κέρ – Α­βρα­μό­που­λο να ε­πα­νέλ­θουν στο σύ­στη­μα των πο­σο­στώ­σε­ων και τε­λι­κά στις 22 Σε­πτέμ­βρη το συμ­βού­λιο των υ­πουρ­γών ε­σωτε­ρι­κών πή­ρε για πρώ­τη φο­ρά α­πό­φα­ση υ­πέρ των υ­πο­χρεω­τι­κών πο­σο­στώ­σε­ων για έ­να συ­γκε­κρι­μέ­νο α­ριθ­μό 120.000 προ­σφύ­γων. Αυ­τή η α­πό­φα­ση λή­φθη­κε με πλειο­ψη­φί­α, κά­τι ε­ξαι­ρε­τι­κά α­συ­νή­θι­στο για υ­πο­θέ­σεις που α­φο­ρούν την κρα­τική κυ­ριαρ­χί­α της κά­θε χώ­ρας. Αυ­τή τη φο­ρά η Γαλ­λί­α σε μέ­τω­πο με τη Γερ­μα­νί­α και την Ι­τα­λία πί­ε­σαν για να γί­νουν σε­βα­στές οι πο­σο­στώ­σεις. Δια­φώ­νησαν, η Τσε­χί­α, η Ουγ­γα­ρί­α, η Ρου­μα­νί­α και η Σλο­βα­κί­α, α­πό τις ο­ποί­ες η τε­λευ­ταί­α δή­λω­σε ό­τι δεν θα δε­χτεί την ε­πι­βο­λή πο­σο­στώ­σε­ων στην ε­δα­φι­κή ε­πι­κράτεια της, δη­λα­δή ό­τι δεν θα ε­φαρ­μό­σει μια συλ­λο­γι­κή α­πό­φα­ση ε­πι­καλού­μενη την αρ­χή της ε­θνι­κής κυ­ριαρ­χί­ας. Αρ­χι­κά δια­φώ­νη­σαν ε­πί­σης η Πο­λω­νί­α και η Λε­το­νί­α οι ο­ποί­ες τε­λι­κά συ­ντά­χθη­καν με την πλειο­ψη­φί­α. Η Τσε­χί­α, η Σλοβα­κί­α, η Ρου­μα­νί­α, η Πο­λω­νί­α και η Λε­το­νί­α, εί­ναι στο μπλοκ των πρώ­ην α­να­τολι­κών και πιο φτω­χών χω­ρών, που ο με­γα­λύ­τε­ρος φό­βος τους εί­ναι να βρεθούν κά­τω α­πό την η­γε­μο­νί­α του ρώ­σι­κου σο­σια­λι­μπε­ρια­λι­σμού. Με την έ­κρη­ξη του με­τα­να­στευ­τι­κού και σχέ­δια ό­πως οι α­να­γκα­στι­κές πο­σο­στώ­σεις, δυ­ναμώ­νουν μέ­σα στις χώ­ρες αυ­τές οι α­ντιευ­ρω­πα­ϊ­κές και φι­λο­που­τι­νι­κές δυ­νάμεις. Οι α­ντιρ­ρή­σεις τους στο σχέ­διο έ­χουν να κά­νουν με την α­δυ­να­μί­α τους να δε­χθούν τους α­ριθ­μούς προ­σφύ­γων που προ­βλέ­πο­νται. Τέ­τοια στά­ση κρά­τησε η Σλο­βα­κί­α που πρό­βα­λε το ε­πι­χεί­ρη­μα ό­τι πο­τέ δεν ή­ταν χώ­ρα προ­ο­ρι­σμού προ­σφύ­γων και οι­κο­νο­μι­κών με­τα­να­στών, αλλά και η Τσε­χί­α που το κοινο­βού­λιο της α­ντι­πρό­τει­νε με­γα­λύ­τε­ρους ε­λέγ­χους στα σύ­νο­ρα και κυ­νή­γι των λα­θρο­δια­κι­νη­τών.

Σε αυ­τούς εμ­φα­νί­ζε­ται τώ­ρα να α­πο­κτά­ει η­γε­τι­κό ρό­λο ο φι­λο­ρώ­σος Ορ­μπάν της Ουγ­γα­ρί­ας, υ­πο­στη­ρι­κτής μί­ας ρα­τσι­στι­κής πο­λι­τι­κής για μια Ευ­ρώ­πη χω­ρίς με­τα­νά­στες, πο­λέ­μιος της ευ­ρω­πα­ϊ­κής πο­λι­τι­κής για το ά­συ­λο και φί­λος του α­νοι­χτά ρα­τσι­στι­κού και α­ντι­ση­μι­τικού Jobbik. Ο Ορ­μπάν κρά­τησε μί­α α­ντι­φα­τι­κή στά­ση στο συμ­βού­λιο, δη­λα­δή αρ­νή­θη­κε την πρό­τα­ση που του έ­γι­νε να με­τε­γκα­τα­στα­θούν οι 54.000 πρόσφυ­γες που βρί­σκο­νται στο έ­δα­φός της Ουγ­γα­ρί­ας, αλ­λά  πα­ρά τους α­ντι­με­τα­να­στευ­τι­κούς βρυ­χηθ­μούς του, δέ­χθη­κε ευ­χα­ρί­στως να ε­φαρ­μό­σει το μέ­τρο των πο­σο­στώ­σε­ων και να πά­ρει στη χώρα του κι άλ­λους με­τα­νά­στες. Ο Ορ­μπάν δέ­χθη­κε το σχέ­διο, ό­πως ο Τσί­πρας δέχθη­κε το μνη­μό­νιο, για να εί­ναι μέ­σα στην Ευ­ρώ­πη και ταυ­τό­χρο­να να τη διασπά­ει. Ε­νώ α­πέρ­ρι­ψε την πρό­τα­ση για με­τε­γκά­τα­στα­ση των προ­σφύ­γων της χώρας του για να μπο­ρέ­σει να γί­νει η­γέ­της των δια­φω­νού­ντων α­να­το­λι­κών, να προ­ω­θή­σει μέ­σα στα κρά­τη αυ­τά τη ρα­τσι­στι­κή του προ­πα­γάν­δα και να ε­νι­σχύ­σει τις φι­λο­που­τι­νι­κές φα­σι­στι­κές δυ­νά­μεις, και τε­λι­κά να τις α­πο­μο­νώσει μέ­σα στην Ε­Ε.

Έ­τσι, στη μί­α πλευ­ρά της α­ντί­θε­σης τη «φι­λο­με­τα­να­στευ­τι­κή», αρ­χη­γός γί­νε­ται η στα­ζί­τισ­σα ψευ­το­ευ­ρω­παί­α Μέρ­κελ που α­νοί­γει ε­ντε­λώς τα σύ­νο­ρα στο πλευ­ρό του Τσί­πρα, και στην άλ­λη, γί­νε­ται αρ­χη­γός ο που­τι­νι­κός πά­λι Ορ­μπάν που ε­να­ντιώ­νε­ται ε­ντε­λώς στο κά­θε άνοιγμα των συ­νό­ρων και προ­ω­θεί τη ρα­τσι­στι­κή α­ντιευ­ρω­πα­ϊ­κή α­τζέ­ντα. Πρό­κει­ται για τα α­γα­πη­μένα «δί­πο­λα» της ρώ­σι­κης δι­πλω­μα­τί­ας που και στις δύ­ο πλευ­ρές μιας α­ντίθε­σης βά­ζει τους δι­κούς της αν­θρώ­πους για να κά­νουν ό­λες τις προ­βο­κά­τσιες που τη βο­λεύ­ουν, αλ­λά και να χει­ρα­γω­γούν τα α­ντί­στοι­χα μπλοκ δυ­νά­με­ων.

Το ε­πό­με­νο πε­δί­ο σύ­γκρου­σης θα εί­ναι η δια­δι­κα­σί­α  ε­πα­νε­ξέ­τα­σης της συν­θή­κης Δου­βλί­νο Ι­Ι που έ­χει δρο­μο­λο­γή­σει η Κο­μι­σιόν ό­πως εί­πε ο Αβρα­μό­που­λος σε συ­νέ­ντευ­ξη τύ­που: «Η συν­θή­κη αυ­τή, που ε­πι­βα­ρύ­νει τις χώρες ει­σό­δου των με­τα­να­στών με την υ­πο­στή­ρι­ξη τους ακό­μα και ό­ταν έ­χουν κα­τα­φέ­ρει να με­τα­βούν στο ε­σω­τε­ρι­κό της Ευ­ρώ­πης, θα ε­πα­νε­ξε­τα­στεί α­πό την Ε­πι­τρο­πή, έ­τσι ώ­στε να ε­ντο­πι­στούν τα «ά­δι­κα ση­μεί­α» που έ­χει και στη συ­νέ­χεια «να διορ­θω­θούν» (www.thetoc.gr, 14/8/2015).  

Η προβοκάτσια δυναμώνει τις φασιστικές και αντιευρωπαϊκές δυνάμεις

Σε συν­δυα­σμό με την ύ­φε­ση, την α­νερ­γί­α και τα ελ­λείμ­μα­τα, η έ­ξαρ­ση του με­τα­να­στευ­τι­κού κά­νει πιο εύ­κο­λη την ά­νο­δο των α­ντιευ­ρω­πα­ϊ­κών, ξε­νοφο­βι­κών και ρα­τσι­στι­κών δυ­νά­με­ων στις ευ­ρω­πα­ϊ­κές χώ­ρες. 

Σύμ­φω­να με α­να­κοί­νω­ση του Ο­μο­σπον­δια­κού Γρα­φεί­ου της Γερ­μα­νίας για το Έ­γκλη­μα (ΒΚΑ), ε­ντός του 2015 έ­χουν ση­μειω­θεί 437 α­ξιό­ποι­νες πρά­ξεις ενα­ντί­ον κέ­ντρων φι­λο­ξε­νί­ας προ­σφύ­γων, ε­νώ ο­λό­κλη­ρο το 2014 εί­χαν κα­τα­γρα­φεί πε­ρί­που 200. 

«Πρό­κει­ται για νέ­ο ε­πί­πε­δο – τό­σο α­πό πο­σο­τι­κή ό­σο και α­πό ποιοτι­κή ά­πο­ψη», δή­λω­σε η εκ­πρό­σω­πος του ΒΚΑ Σά­ντρα Κλέ­μεν­ς και ε­ξή­γη­σε ό­τι εντός του τρέ­χο­ντος έ­τους έ­χουν κα­τα­γρα­φεί 59 ε­γκλή­μα­τα που χα­ρα­κτη­ρί­ζο­νται ως «βί­αια», εκ των ο­ποί­ων 26 ε­μπρη­σμοί, υ­περδιπλά­σια α­πό ό,τι κα­τά το 2014 (www.capital.gr, 28/9/2015).

Στην Αυ­στρί­α το φα­σι­στι­κό Κόμ­μα των Ε­λευ­θέ­ρων δι­πλα­σί­α­σε τα ποσο­στά του στις πε­ρι­φε­ρεια­κές ε­κλο­γές. Οι βου­λευ­τές αυ­τού του κόμ­μα­τος είχαν νο­μι­μο­ποι­ή­σει ως «πα­ρα­τη­ρη­τές» το α­πο­σχι­στι­κό δη­μο­ψή­φι­σμα που ορ­γάνω­σε ο Πού­τιν στην Κρι­μαί­α, ε­νώ ο αρ­χη­γός του Χαν­ς-Κρί­στιαν Στρά­χε (ο­μοϊ­δε­ά­της του Χά­ι­ντερ), εί­χε ε­πι­σκε­φθεί τη Μό­σχα το 2011 και εί­πε ό­τι θέ­λει να έχει φι­λι­κούς δε­σμούς με την Ε­νω­μέ­νη Ρω­σί­α (http://www.protothema.gr/world/article/513058/to-prosfugiko-zitima-enishuse-tin-anodo-tis-akrodexias-stin-austria/, euobserver.com/eu-elections/123887).

Στην Πρά­γα έ­γι­ναν δια­δη­λώ­σεις κα­τά του σχε­δί­ου των πο­σο­στώ­σε­ων που ζη­τού­σαν την πα­ραί­τη­ση της κυ­βέρ­νη­σης, και την α­πο­χώ­ρη­ση της χώ­ρας από την Ε­Ε.

Με τη νέ­α προ­βο­κά­τσια στο με­τα­να­στευ­τι­κό μπαί­νει στο στό­χα­στρο η δη­μο­κρα­τι­κή ε­νό­τη­τα της Ε­Ε ε­νά­ντια στη βαρ­βα­ρό­τη­τα του ρα­τσι­σμού και της γε­νο­κτο­νι­κής ε­ξό­ντω­σης που χτί­στη­κε με το αί­μα των λα­ών που πο­λέ­μη­σαν τον Χί­τλερ στον Β΄ Πα­γκό­σμιο Πό­λε­μο. Μί­α α­πό τις βα­σι­κές εκ­δη­λώ­σεις αυ­τής της ε­νό­τη­τας ή­ταν η κα­τάρ­γηση των ε­σω­τε­ρι­κών συ­νό­ρων, και η ε­λεύ­θερη με­τα­κί­νη­ση προ­σώ­πων και κε­φα­λαί­ων που εί­χε συ­μπε­ρι­λά­βει έ­να κοι­νό πλαί­σιο σε­βα­σμού της αρ­χής της χο­ρή­γη­σης α­σύ­λου.

Τώ­ρα ό­λα αυ­τά μπαί­νουν σε αμ­φι­σβή­τη­ση, ε­νώ κερ­δι­σμέ­νος α­πό τα βά­σανα και τις τα­λαι­πω­ρί­ες των προ­σφύ­γων, των με­τα­να­στών και των ευ­ρω­παί­ων βγαί­νει ο Χί­τλερ Πού­τιν. Οι δη­μο­κρά­τες σε Ελ­λά­δα και Ευ­ρώ­πη πρέ­πει να κα­ταγγεί­λουν τις προ­βο­κά­τσιες που παί­ζουν στην πλάτη του ελ­λη­νι­κού και των ευ­ρω­πα­ϊ­κών λα­ών τα τσι­ρά­κια του στη χώ­ρα μας, οι λα­κέ­δες της κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, και των κοι­νο­βου­λευ­τι­κών κομ­μα­τι­κών η­γε­σιών.