Χάρτης υδρογονανθράκων στην Ελλάδα (πηγή wwf, δημοσιευμένος στην efsyn)
Δυστυχώς οι έρευνες αυτές απλά διευκολύνουν την ταυτόχρονη καταστροφική και ωμή ανάμειξη της ελληνικής κυβέρνησης στα εσωτερικά της διασπασμένης και ματωμένης Λιβύης, δηλαδή μια από τις χώρες κλειδιά για την ενεργειακή τροφοδοσία της Ευρώπης. Οι νέες έρευνες είναι ένα πρόσχημα για να τεθεί σε κίνδυνο η υπάρχουσα τροφοδοσία της Ευρώπης από τη Λιβύη και για να οξυνθούν παραπέρα οι ελληνοτουρκικές σχέσεις σε βάρος της Ευρώπης και υπέρ της Ρωσίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι η αναγγελία Μητσοτάκη ήρθε λίγες μέρες μετά την ανακοίνωση του προέδρου της Λιβυκής εθνικής εταιρείας πετρελαίου (NOC), Φαρχάτ Μπενγκτάρα, στις 1/11 ότι «η εταιρεία του μελετά τη σκοπιμότητα κατασκευής υποθαλάσσιου αγωγού φυσικού αερίου προς την Ελλάδα, για να συμπληρώσει τον αγωγό της χώρας προς την Ιταλία» ενώ εξετάζει και το ενδεχόμενο κατασκευής ενός άλλου αγωγού προς την αιγυπτιακή πόλη Νταμιέτα που φιλοξενεί έναν απ’ τους δύο τερματικούς σταθμούς εξαγωγής LNGτης Αιγύπτου (Euro2day, 13/11). «Οι αγωγοί που θα συνδέουν τη Λιβύη με την Ελλάδα ή την Αίγυπτο», «όχι μόνο θα φέρουν συνοχή στον τομέα φυσικού αερίου της Βόρειας Αφρικής, αλλά και θα αυξήσουν την πρόσβαση περιφερειακών προμηθευτών στην ευρωπαϊκή αγορά — κάτι που γίνεται όλο και πιο ελκυστικό καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθεί να διαφοροποιήσει τις εισαγωγές φυσικού αερίου της από τη Ρωσία».
Το παραπάνω σενάριο μπορεί να ακούγεται δελεαστικό για τους λαούς της Ευρώπης όμως είναι μέρος του ενεργειακού βρόγχου στραγγαλισμού τους γιατί αυτά τα κοιτάσματα τα οποία θέλει να διοχετεύσει ο Μπεγκντάρα στην Ευρώπη ελέγχονται από τις φιλορώσικες δυνάμεις υπό την ηγεσία του φασίστα «στρατάρχη» Χαφτάρ που κυριαρχούν στρατιωτικά στην ανατολική Λιβύη και όχι από την ακόμα στην κύρια πλευρά φιλοδυτική κυβέρνηση της δυτικής Λιβύης. Η άνοδος του Μπενγκτάρα στη NOC είναι προϊόν στην ουσία ρωσικού ενεργειακού εκβιασμού καθώς φυλές προσκείμενες στον Χαφτάρ είχαν προηγούμενα αποκλείσει για μήνες δύο κρίσιμες πετρελαιοπηγές μειώνοντας στο μισό την παραγωγή της χώρας και σταμάτησαν τον αποκλεισμό τον Ιούλη μόλις ο τύπος αυτός διορίστηκε επικεφαλής της NOC από την κυβέρνηση της Τρίπολης (GIS Report Online, 26/9). Αντίθετα η κυβέρνηση Ντμπεϊμπά της Δυτικής Λιβύης με έδρα την Τρίπολη είναι ακόμα στην κύρια πλευρά της φιλοδυτική παρόλο που τη στηρίζει αλλά και τη χρησιμοποιεί η Τουρκία για να αντιδράσει με παράνομες μεθόδους που επίσης υποκινούνται από τους ρωσόφιλους της Τουρκίας σε απάντηση της ακόμα πιο υπονομευτικής για την ειρηνική συνύπαρξη των δυο χωρών φιλορώσικης στην ουσία ελληνικής πολιτικής στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι στρατιωτικές δυνάμεις του Χαφτάρ έχουν σαν πολιτική πρόσοψη το λεγόμενο κοινοβούλιο της Βεγγάζης με πρωθυπουργό τον μη αναγνωρισμένο από τον ΟΗΕ αποστάτη της Τρίπολης Μπασάγκα και αντιπαρατίθενται στη διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση εθνικής ενότητας της Τρίπολης υπό τον Ντμπεϊμπά και το Ανώτατο Δικαστήριο της Λιβύης. Το στρατόπεδο της Βεγγάζης υποστηρίζεται από τη Ρωσία, την Αίγυπτο του φασίστα Σίσι, τα Εμιράτα, τη Γαλλία, τη Σαουδική Αραβία, την Ελλάδα, την Κύπρο, ενώ εκείνο της Τρίπολης από την Τουρκία, την ΕΕ, το Κατάρ, την Αλγερία, το Ενωμένο Βασίλειο κ.ά. με την Ουάσιγκτον να εμφανίζεται ουδέτερη. Τελευταία εκμεταλλευόμενη την όλο και πιο φιλορώσικη πολιτική του Ερντογάν (που είναι αποτέλεσμα του εξοβελισμού του από τη Δύση μέσω των ανταλλαγμάτων που δίνουν στις ΗΠΑ οι όψιμα αμερικανόφιλοι τουρκοφάγοι της Ελλάδας και του ΡΚΚ) η Ρωσία αρχίζει να δυναμώνει τις σχέσεις της και με την κυβέρνηση Ντμπεϊμπά. Ο Ερντογάν επίσης προχθές ανταμείφθηκε για την όλο και πιο φιλορώσικη πολιτική του εισπράττοντας μια αρκετά θερμή συνάντηση με τον Σίσι.
Ενώ το σχέδιο διασύνδεσης με Ελλάδα και Αίγυπτο που διέρρευσε ο εκπρόσωπος της NOCθα επιτρέψει στη ρωσόφιλη Ανατολική Λιβύη να ελέγξει ένα πολύ πιο μεγάλο μέρος των ροών φυσικού αερίου από τη Λιβύη με κατεύθυνση την Ευρώπη, αυτός ο αγωγός δεν θα έχει σήμερα ιδιαίτερη χρησιμότητα για την επάρκεια της Ευρώπης σε υδρογονάνθρακες καθώς, ήδη απ’ το 2004 λειτουργεί η διασύνδεση Μελίτας-Σικελίας που συνδέει τη χώρα με το ευρωπαϊκό δίκτυο στο οποίο και η Ελλάδα είναι συνδεδεμένη ενώ από το 2007 έχει υπογραφεί μεταξύ NOC και ιταλικής ΕΝΙ συμφωνία για την κατασκευή μονάδας υγροποίησης αερίου (βλ. Liberal, 11/11).
Χάρτης του wikipedia που απεικονίζει με πράσινη γραμμή τον αγωγό που ήδη υπάρχει (Greenstream)
Η ελληνική διπλωματία με αρχηγό με διακομματική αποδοχή τον Δένδια, άνθρωπο του Καραμανλή, λάτρη του υπουργού της τσαρικής Ρωσίας Καποδίστρια, παριστάνει τη φιλοδυτική μόνο και μόνο για να στείλει μια ώρα αρχύτερα την Τουρκία και όλη τη Νότια Μεσόγειο στην αγκαλιά του Πούτιν. Ο Δένδιας εδώ και καιρό συναντιέται επίτηδες μόνο με το Χαφτάρ και άλλους εκπροσώπους της ανατολικής Λιβύης και ποτέ με εκπροσώπους της λιβυκής κυβέρνησης πατώντας πάνω στο πραγματικά παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Όμως κανείς δεν τον υποχρέωνε να πάει με έναν ρωσόφιλο αρχιχασάπη σαν τον Χαφτάρ και έτσι να εναντιωθεί σε μια αδικία εναντίον της χώρας του με μια άλλη μεγαλύτερη συμμαχώντας έμμεσα με τον πιο επιθετικό φασισμό στον κόσμο, το ρώσικο του οποίου ο Χαφτάρ είναι εργαλείο. Ιδιαίτερα δεν τον υποχρέωνε κανείς να κάνει ένα ολόκληρο διπλωματικό επεισόδιο στο αεροδρόμιο της Τρίπολης θέλοντας να επιβάλει στην κυβέρνηση της χώρας που επισκέπτεται όρους για την υποδοχή του. Δηλαδή προσγείωσε το αεροπλάνο του στην Τρίπολη για να συναντήσει μόνο ένα πολιτικό στέλεχος της δυτικής Λιβύης που είναι φιλικό με τις δυνάμεις της ανατολικής Λιβύης. Όταν η υπουργός εξωτερικών της διεθνώς αναγνωρισμένης κυβέρνησης της Δυτικής Λιβύης, δηλαδή του Ντμπεϊμπά, πήγε να τον υποδεχτεί στο αεροδρόμιο αυτός αρνήθηκε και διέταξε το αεροπλάνο να φύγει γιατί όπως είπε είχε κανονίσει από τα πριν να μην συναντηθεί με κανένα στέλεχος της νόμιμης κυβέρνησης. Δηλαδή ένας υπουργός εξωτερικών μιας ξένης κυβέρνησης όχι μόνο δεν αναγνωρίζει μια κυβέρνηση έστω μεταβατική αλλά πάντως διεθνώς αναγνωρισμένη, όχι μόνο αναγνωρίζει μια άλλη εσωτερική δύναμη και συζητάει μόνο με αυτήν εδώ και χρόνια, αλλά έχει το ασύλληπτο θράσος να θέλει να διασπάσει αυτή την κυβέρνηση και να την προκαλέσει μέσα στο έδαφος της και τελικά να δυναμώσει έναν εμφύλιο που όλες οι πλευρές τουλάχιστον διατείνονται ότι θέλουν να σταματήσουν. Η Κυβέρνηση της Τρίπολης πολύ σωστά κατήγγειλε αυτόν τον διεθνή προβοκάτορα στην ΕΕ και σε όλη τη Δύση. Αλλά αυτός ξέρει πού τα κάνει γιατί στηρίζεται σε ένα πράγμα για να εξασφαλίζει την ανοχή της Δύσης στα καμώματά του: στηρίζεται στις βάσεις που η κυβέρνηση Μητσοτάκη με την ανοχή των άλλων ρωσόδουλων δίνει στις ΗΠΑ ακριβώς για να κάνει τις ΗΠΑ συμμέτοχο στην όξυνση από την πλευρά της των ελληνοτουρκικών σχέσεων, όξυνση στην οποία απαντάνε με παραπέρα όξυνση οι ρωσόφιλοι της Τουρκίας, που δείχνουν τις ΗΠΑ σαν υποκινητή της Ελλάδας και ειδικά του προβοκάτορα Δένδια. Ο τελευταίος μάλιστα έχει φτάσει να λερώνει όλη τη Δύση ακόμα και τη βασανισμένη Ουκρανία και να πηγαίνει εκεί να παραστήσει τον αγωνιστή ώστε η τουρκική κοινή γνώμη να πειστεί από τους ρωσόφιλους και τον όλο και πιο φιλορώσο Ερντογάν ότι και η Ουκρανία είναι ένας εχθρός της Τουρκίας. Το πόσο προβοκατόρικο ρόλο υπέρ της Ρωσίας παίζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη και ο Δένδιας προσωπικά αποδεικνύεται από τα εξής: 1. ότι ενώ αυτοί δίνουν στρατιωτικά ανταλλάγματα στις ΗΠΑ και μερικά όπλα στην Ουκρανία δεν δουλεύουν καθόλου πολιτικά εναντίον των φιλορώσων αντι-ουκρανών προπαγανδιστών μέσα στην Ελλάδα και αφήνουν σιγά σιγά το λαό μας να καταπίνεται από αυτούς, ιδιαίτερα από τη δημαγωγία τους για την ακρίβεια που τάχα φέρνει η φιλοδυτική πολιτική της Ελλάδας, 2. Δεν λένε λέξη ενάντια στη Ρωσία για τη σιωπή ή και την υποστήριξη που δίνει σε όλες τις τουρκικές επιθετικές πολιτικές, ειδικά για την πρακτική υποστήριξη που δίνει στις απόπειρες απόσχισης της Βόρειας Κύπρου (ακόμα και με απευθείας αεροπορική σύνδεση με τη Ρωσία). Κυρίως όμως οι Μητοστάκης-Δένδιας αποκαλύπτονται σαν προβοκάτορες στην υπηρεσία της Ρωσίας με το πόσο βοηθάνε την ΕΕ να εξαρτηθεί ενεργειακά από την Αίγυπτο του ρωσόφιλου Σίσι και τη Λιβύη του Χαφτάρ. Είναι χαρακτηριστικοί οι οικονομικοί δεσμοί που αναπτύσσουν με την Ανατολική Λιβύη, με τη ΜΕΤΚΑ του ανατολικού κρατικό-ολιγάρχη Μυτιληναίου που κατασκευάζει ηλεκτρικό εργοστάσιο στο Τομπρούκ.
Κάτω απ’ αυτό το γενικό πρίσμα, η αναγγελία από το Μητσοτάκη των ερευνών για φυσικό αέριο λειτουργεί όχι τόσο σα μοχλός για την προώθηση του λιβυκού σχεδίου διασύνδεσης, δηλ. του παραπέρα ενεργειακού ελέγχου της ΕΕ από τις δυνάμεις του ρωσοκινεζικού χιτλερικού άξονα, αλλά κυρίως σαν μοχλός, όπως φάνηκε με την προβοκάτσια Δένδια για να φουντώσει τον εμφύλιο στη χώρα και κυρίως για να σπρώξει την κυβέρνηση της Δυτικής Λιβύης σε σύγκρουση με την ΕΕ. Το χειρότερο δηλαδή που έκανε ο Δένδιας ήταν ότι εμφανίστηκε σαν ενας ευρωπαίος ΥΠΕΞ για να ποδοπατήσει την κυβέρνηση της χώρας που επισκέφτηκε. Έτσι η κυβέρνηση Ντμπεϊμπά διαμαρτυρήθηκε στην Ευρώπη για την προβοκάτσια του Δένδια χωρίς η ΕΕ να διαχωρίσει τη θέση της από τον προβοκάτορα και έτσι να εκτεθεί και αυτή στα μάτια του λαού της Δυτικής Λιβύης, πράγμα που ευνοεί μόνο τη Ρωσία. Δηλαδή ο τύπος αυτός ενώ δεν καταγγέλλει ποτέ τη Ρωσία όταν αυτή μιλάει με το Ντμπεϊμπά ο ίδιος τον φτύνει για να κατηγορήσει ο Ντμπεϊμπά την Ευρώπη και γενικότερα τη Δύση ότι τον καλύπτει. Με λίγα λόγια με πρόσχημα ότι παλεύει ενάντια στο πραγματικά παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο, που η κυβέρνηση της Τρίπολης υπέγραψε κάτω από την πίεση του Ερντογάν, ο Δένδιας έστειλε τη Δυτική Λιβύη πιο βαθιά στα χέρια και της Τουρκίας αλλά και της Ρωσίας που υποθάλπει τον εμφύλιο της. Με τέτοιες προβοκάτσιες η ελληνική διπλωματία όχι μόνο δεν έχει σκοπό να φέρει τον αγωγό από την Κρήτη για να σώσει την Ευρώπη αλλά θέλει να σπρώξει και τη Δυτική Λιβύη και τους αγωγούς της μακρυά από την Ευρώπη. Ξέρει πολύ καλά η ελληνική διπλωματία και όλα τα κόμματά της που στηρίζουν τις προβοκάτσιες Δένδια ότι όρος για να γίνει ένας νέος αγωγός από την Ανατολική Λιβύη στην Ευρώπη είναι να υπάρχει συμφωνία και στην ουσία ενοποίηση των δυο κομματιών της χώρας. Δεν μπορεί η Ευρώπη να κλείσει συμφωνία που να την ενώνει μέσω αγωγού με τη Λιβύη όταν αυτή η χώρα είναι σε εμφύλιο και μάλιστα όταν ο αγωγός θα έρθει από το πιο εχθρικό κομμάτι απέναντι στην Ευρώπη αυτού του εμφύλιου. Κι όμως αυτόν ακριβώς τον εμφύλιο ανάβουν οι Μητσοτάκης-Δένδιας σε συμμαχία με την πιο αρνητική πλευρά της Λιβύης. Σε αυτή τη βρώμικη πολιτική έχουν μαζί τους όλες τις κοινοβουλευτικές πολιτικές δυνάμεις που μάλιστα είναι ακόμα πιο φιλορώσικες, ακόμα πιο προβοκατόρικες από τη ΝΔ σε επίπεδο πλήθους των ρωσόδουλων στελεχών τους. Όμως σαν ηγέτες οι Μητσοτάκης-Δένδιας είναι πιο επικίνδυνοι από τους Τσίπρες, τους Κατρούγκαλους και τους Κουτσούμπες γιατί παριστάνουν τους δυτικόφιλους φιλελεύθερους.
Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από αυτό που κάνουν όλοι αυτοί όχι μόνο για την Ευρώπη αλλά και για την Ελλάδα. Οι Δένδιας-Μητσοτάκης, θέλουν πάνω απ' όλα να καταστρέψουν τον υπάρχοντα αγωγό με τη σχετικά πιο δυτικόφιλη Δυτική Λιβύη υποσχόμενοι σαν δέλεαρ έναν άλλο με τη ρωσόφιλη Ανατολική Λιβύη που θα περνάει από την τάχα δυτικόφιλη Ελλάδα. Ουσιαστικά λένε στην Ευρώπη και στον ελληνικό λαό, ότι αν θέλετε να έχετε φυσικό αέριο, τότε πρέπει να συμμαχήσετε με τον Χαφτάρ, δηλαδή με τη μισή Λιβύη εναντίον της άλλης μισής. Όσο έχουν το σχέδιο να βγάλουν το φυσικό αέριο από το βυθό του λιβυκού πελάγους μέσω αγωγού που θα έρχεται από την ανατολική Λιβύη και δεν αξιοποιούν τα κοιτάσματα της Κρήτης αυτόνομα (δηλ με LNG ή με ελληνικό αγωγό) ή με αγωγό σε συνεργασία με μία ενωμένη Λιβύη για να τροφοδοτούν και τις εγχώριες ανάγκες και την Ευρώπη, και συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο, αυτός ο αγωγός δεν θα φτιαχτεί ποτέ. Θέλουν όπως πάντα τους υδρογονάνθρακες θαμένους στο βυθό των θαλασσών μας και τα πολεμικά να ετοιμάζουν το κλίμα για αιματοχυσία που θα ματώσει τη Μεσόγειο και όλη την Ευρώπη.
Τέτοιοι προδότες, τέτοιοι προβοκάτορες δεν έχουν ξαναγίνει στη νεοελληνική ιστορία.