Πρόκειται κυρίως για κινέζικης καταγωγής φοιτητές που σπουδάζουν στη Δύση και οι οποίοι ολοένα και συχνότερα πέφτουν θύματα παρενόχλησης, κακοποίησης, απειλών, προπηλακισμού κτλ. από ομοεθνείς τους. Αυτό που προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση και αξίζει να μελετηθεί εδώ είναι όχι τόσο η γνωστή κτηνωδία και θρασύτητα του κινεζικού σοσιαλφασιστικού καθεστώτος που καθοδηγεί και πατρονάρει όλες αυτές τις επιθέσεις αλλά κυρίως η αδυναμία των κρατών που φιλοξενούν τα θύματα να τους προσφέρουν κάποια στοιχειώδη ασφάλεια. Αίτια για αυτό είναι η ταξική φύση της δυτικής μονοπωλιακής αστικής τάξης που την κάνει να δένεται με τον ένα ή άλλο τρόπο με το ανατολικό φασιστικό μονοπώλιο πάντα σε βάρος των συμφερόντων των λαών που αγωνίζονται για δημοκρατία και ενάντια στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση, κάτι που το ανατολικό μονοπώλιο ξέρει πολύ καλά να εκμεταλλεύεται. Για παράδειγμα τα υψηλά έσοδα των δυτικών πανεπιστημίων, έσοδα που προέρχονται από την αθρόα εισροή κινέζων φοιτητών, εξηγούν την ανοχή που επιδεικνύει η διοίκησή τους απέναντι σε τέτοιου είδους φασιστικές επιθέσεις που καθοδηγούνται από το Πεκίνο.
Η αναγνώριση αυτής της θλιβερής κατάστασης οδηγεί σε ένα ακόμα πιο θλιβερό συμπέρασμα. Αν η ασφάλεια των δημοκρατών στη Δύση απέναντι στους κινέζους νεοναζί είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη, πόση θα πρέπει να είναι σε μια χώρα που ελέγχεται πλήρως πολιτικά από τον ανατολικό φασιστικό άξονα Ρωσίας-Κίνας και ολοένα και περισσότερο οικονομικά από αυτόν, όπως είναι η Ελλάδα; Μπορεί κανείς να φανταστεί πόσο κτηνώδης θα είναι η βία που θα ασκήσουν μεθαύριο αυτά τα καθάρματα στους ναυτεργάτες οι οποίοι θα διεκδικούν τα ολοένα και λιγότερο εξασφαλισμένα εργασιακά τους δικαιώματα στον Πειραιά. Μπορεί να υποθέσει τι εξευτελισμούς έχουν να υποστούν οι πατριώτες και δημοκράτες που θα παλεύουν ενάντια στη διάλυση και για μια δημοκρατική εκπαίδευση, πόσες ανείπωτες ταλαιπωρίες και βασανιστήρια όσοι αντιδρούν στα πραξικοπήματα του πολιτικού καθεστώτος και στην επιθετική και μαζί δουλική στον άξονα εξωτερική του πολιτική.
Ελπίζουμε ότι αυτό το κείμενο θα διαλύσει τις αυταπάτες που τρέφει ένα μέρος του ελληνικού λαού σε σχέση με τη θεωρούμενη «σωτήρια» εξάπλωση του ανατολικού μονοπωλίου στη χώρα μας.

ΜΙΑ ΚΙΝΑ, ΔΥΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΚΟΣΜΟΙ: ΠΩΣ Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ

Οι φοιτητές του Χονγκ Κονγκ στο εξωτερικό περιέγραψαν μια ατμόσφαιρα φόβου, τρομοκρατίας και καυστικών επικρίσεων στην αντιμετώπισή τους από υπερεθνικιστές κινέζους της ηπειρωτικής χώρας από τότε που ξέσπασαν οι αντικυβερνητικές διαμαρτυρίες στην πόλη.

Με το χάσμα κατανόησης να δείχνει λιγοστά σημάδια στενέματος, τα πανεπιστήμια τώρα παλεύουν με τις ανησυχίες σχετικά με την ελευθερία του λόγου. Οι προσβολές άρχισαν να συρρέουν σχεδόν μια ώρα αφότου η Σάρον Γουόνγκ άφησε την αντικυβερνητική διαδήλωση στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Αυστραλίας στην Αδελαΐδα, που συμπαραστεκόταν στους διαδηλωτές του Χονγκ Κονγκ. «Ηλίθιο σκυλί», έλεγε ένα προσβλητικό μήνυμα που της στάλθηκε στο WeChat, τη δημοφιλή κινεζική εφαρμογή κοινωνικών μηνυμάτων, περιγράφοντας στη συνέχεια γλαφυρά τη μάνα της να επιδίδεται σε σεξουαλικές πράξεις με βρετανούς. Ένα άλλο περιέγραφε την 25χρονη Γουόνγκ να συμμετέχει σε άσεμνες σεξουαλικές πράξεις με «ξένους» και με τον «ξένο μπαμπά» της. Μετά, βρήκε τη φωτογραφία της να κυκλοφορεί στο WeChat. Πιστεύει ότι την τράβηξε ένας από τους δεκάδες κινέζους φοιτητές από την ηπειρωτική χώρα που εμφανίζονται να αντιτίθενται στη διαμαρτυρία της 16 Αυγούστου. Ακόμα πιο ανησυχητικό, κάποιος την φωτογράφησε ενώ ψώνιζε σ’ ένα κατάστημα Costco την επόμενη μέρα, και έβαλε επίσης αυτή τη φωτογραφία στο WeChat. Αυτό την αναστάτωσε και την έκανε να κοιτάζει πάνω δεξιά κι αριστερά παντού όπου πήγαινε. «Ποιος ξέρει τι άλλο θα κάνουν;» είπε η Γουόνγκ. «Διαρκώς αισθάνομαι ότι θα με ακολουθήσουν στο σπίτι». Η πολιτογραφημένη αυστραλή, με καταγωγή απ’ το Χονγκ Κονγκ, έκανε αναφορά στην αστυνομία. Περιέγραψε την εμπειρία της με τον όρο ότι δε θα χρησιμοποιούσαν το όνομά της, λέγοντας ότι συνεχίζει να ανησυχεί για την ασφάλεια τη δική της και της οικογένειάς της στο Χονγκ Κονγκ.

Καμιά δεκαριά χονγκονγκέζοι που σπουδάζουν ή εργάζονται στον Καναδά και την Αυστραλία είπαν στο This Week in Asia ότι έχουν βιώσει μια διογκούμενη ατμόσφαιρα φόβου γύρω από συζητήσεις για το Χονγκ Κονγκ και άλλα θέματα που θεωρούνται ευαίσθητα για το Πεκίνο λόγω της καυστικής αντίδρασης ορισμένων ηπειρωτικών κινέζων. Συγκρούσεις σε πανεπιστημιουπόλεις και άλλα επεισόδια έχουν σημειωθεί πρόσφατα σε πόλεις όπως είναι η Αδελαΐδα, το Σίδνεϊ, η Μελβούρνη και το Μπρισμπέιν στην Αυστραλία, και το Βανκούβερ και το Μόντρεαλ στον Καναδά.

Στο Βανκούβερ, η αστυνομία συνόδεψε πιστούς έξω από μια εκκλησιαστική συγκέντρωση για το Χονγκ Κονγκ την περασμένη Κυριακή όταν κινέζοι φοιτητές από την ενδοχώρα, που ανέμιζαν σημαίες, περικύκλωσαν την εκκλησία για να κάνουν κάτι που ένας οργανωτής περιέγραψε σαν απόπειρα «μπούλινγκ» και «τρομοκράτησης».

Τα επεισόδια σχεδόν πάντα υποκινούνται από ένα μικρό αριθμό υπερεθνικιστών φιλοκαθεστωτικών κινέζων, συχνά φοιτητών, αντιτιθέμενων στις διαδηλώσεις που υποστηρίζουν τις αντικυβερνητικές διαμαρτυρίες του Χονγκ Κονγκ, την ανεξαρτησία της Ταϊβάν ή που καλούν σε έρευνες για τις συλλήψεις Ουιγούρων στην δυτικότερη επαρχία της Κίνας, το Σινκιάνγκ. Απηχώντας τη γραμμή του Πεκίνου, καυτηριάζουν αυτό που βλέπουν σαν προσπάθειες να χωριστεί το Χονγκ Κονγκ και η Ταϊβάν από την Κίνα, και επιμένουν ότι η διεθνής κριτική για τη μεταχείριση των Ουιγούρων παρουσιάζει διαστρεβλωμένα μια νόμιμη απάντηση στην απειλή της τρομοκρατίας. Είναι, στην πραγματικότητα, μια επέκταση της έντασης που έχει ανάψει κατά περιόδους ανάμεσα σε φοιτητές από το Χονγκ Κονγκ και τα ηπειρωτικά στις πανεπιστημιουπόλεις του Χονγκ Κονγκ, πάνω σε ζητήματα όπως είναι εκείνο του αποχωρισμού.

Στις 16 και 17 Αυγούστου στην Αδελαΐδα και το Σίδνεϊ, διαδηλωτές που υποστήριζαν τις διαμαρτυρίες του Χονγκ Κονγκ αντιμετωπίζονταν από καθεστωτικούς αντιδιαδηλωτές που ξεστόμιζαν απειλές και βρισιές. Μια διαδήλωση στη Μελβούρνη εξελίχθηκε σε βίαιη όταν ένας ηπειρωτικός κινέζος επιτέθηκε σε δημοσιογράφο. Οι συγκρούσεις τον περασμένο μήνα στο Πανεπιστήμιο του Κουίνσλαντ στο Μπρισμπέιν αποδόθηκαν ευρέως σε ηπειρωτικούς φοιτητές που εξαγριώθηκαν από μια καθιστική διαμαρτυρία χονγκονγκέζων και συμπαραστατών τους. Συνολικά, υπήρχαν 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι κινεζικής καταγωγής στην Αυστραλία το 2016, σύμφωνα με την απογραφή εκείνης της χρονιάς. Απ’ το σύνολο αυτό, το 41% γεννήθηκε στην ηπειρωτική Κίνα και το 6,5% στο Χονγκ Κονγκ. Οι καναδοί κινεζικής καταγωγής συνιστούν 1,76 εκατομμύρια άτομα, σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 2016, εκ των οποίων οι 753.000 περίπου είναι γεννημένοι στα ηπειρωτικά, και οι 216.000 στο Χονγκ Κονγκ.

Ο Τζέιμς Λόρενσον, εν ενεργεία διευθυντής του Ινστιτούτου Σχέσεων Αυστραλίας-Κίνας στο Σίδνεϊ, επισήμανε ότι η φιλοκινεζική ομάδα που συγκεντρώθηκε στο κέντρο του Σίδνεϊ αριθμούσε μόλις καμιά 500αριά άτομα. «Αυτό σημαίνει, λιγότερο από το 1% των κινέζων φοιτητών στο Σίδνεϊ εμφανίστηκε, πόσο μάλλον ξεστόμισε προσβολές ή έδρασε βίαια εναντίον εκείνων με αντίθετες απόψεις», είπε. «Δεν προσπαθώ να υποβαθμίσω τη σοκαριστική συμπεριφορά μιας μειοψηφίας, αλλά το να κολλάς στα στερεότυπα της ομάδας είναι ανακριβές και άδικο».

Πράγματι, μια διαμαρτυρία υπέρ του Πεκίνου στο Σίδνεϊ την περασμένη βδομάδα ήταν πολύ ειρηνική, σύμφωνα με αναφορές των τοπικών μέσων ενημέρωσης. Όμως οι συγκρούσεις έχουν δώσει ώθηση στην ανησυχία ότι εκείνοι που αντιτίθενται στη γενική σκέψη των ηπειρωτών κινδυνεύουν να τρομοκρατηθούν, να παρενοχληθούν στο ίντερνετ, να δεχτούν απειλές και φυσική βία ή ακόμα και να καταγγελθούν στην κινεζική κυβέρνηση. Η Σάρα Γουάνγκ, φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης, ήταν μια από πολλούς χονκονγκέζους που φορούσαν μάσκα στις διαμαρτυρίες της περασμένης βδομάδας. «Προφανώς δε θέλω καμία σύγκρουση, αλλά στην πραγματικότητα η σύγκρουση ήρθε σε μας οτιδήποτε κι αν λέμε», είπε η Γουανγκ, που αρνήθηκε να αποκαλύψει το πραγματικό της όνομα. «Τώρα είμαστε στην Αυστραλία, όχι στην Κίνα».

Η χονκονγκέζα Ευγενία Γουονγκ, 19 χρόνων, συνδιοργανώτρια της διαμαρτυρίας στη Μελβούρνη, είπε ότι ανησυχεί για το ενδεχόμενο να αναγνωριστεί στο δρόμο από την φιλική στο Πεκίνο ομάδα. «Αυτό με κάνει να αισθάνομαι ότι η Αυστραλία δεν είναι καν ασφαλής – ή ότι πουθενά δεν είναι ασφαλής τόπος – για ένα φοιτητή απ’ το Χονγκ Κονγκ», είπε η Γουονγκ, φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο Λα Τρομπ.

Στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Αυστραλίας, ένας φοιτητής που ζήτησε να παραμείνει ανώνυμος είπε ότι ένας ηπειρωτικός φοιτητής τον ακολούθησε ως το διαμέρισμά του αφού ο ίδιος είχε συμμετάσχει στην αντικυβερνητική διαμαρτυρία στο πανεπιστήμιο. Σοκαρίστηκε, είπε, γιατί «η Αυστραλία υποτίθεται ότι είναι μια ελεύθερη χώρα». Πρόσθεσε: «Φοβάμαι λίγο όταν πηγαίνω στη σχολή ή για να ψωνίσω τρόφιμα». Τέτοιες αναφορές έχουν αναγκάσει τους χονκονγκέζους στο εξωτερικό να προσέχουν ακόμα και σε μέρη που έχουν κατά πολύ αποφύγει τις εντάσεις. Η Τζάνις Γουόνγκ, φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας, στο Βανκούβερ, είπε: «Οι φοιτητές απ’ το Χονγκ Κονγκ είναι πράγματι περισσότερο προσεχτικοί στο τι λένε ή τι συζητάνε δημόσια». Το πανεπιστήμιό της έχει ως τώρα αποφύγει τις φασαρίες που βλέπουμε στο γειτονικό Πανεπιστήμιο Σάιμον Φρέιζερ, όπου ένας Τοίχος Λέννον μηνυμάτων που υποστηρίζουν τους διαδηλωτές του Χονγκ Κονγκ έχει γίνει επανειλημμένα αντικείμενο βανδαλισμού.

‘ΚΑΤΑΦΩΡΟ ΚΙΝΕΖΙΚΟ ΧΤΥΠΗΜΑ’

Ενώ οι ηπειρωτικοί φοιτητές στο εξωτερικό έχουν κινητοποιηθεί για να αντικρούσουν φωνές επικριτικές προς το Πεκίνο εδώ και δεκαετίες, ο Τσεουκ Κουάν, ο πρώην επικεφαλής του μη κερδοσκοπικού Συνδέσμου του Τορόντο για τη Δημοκρατία στην Κίνα, είπε ότι τώρα στρέφονται ολοένα και περισσότερο στην καθαρή τρομοκρατία. «Εξαιτίας της ελευθερίας λόγου, δεν υπάρχουν πολλά που μπορεί να κάνει ένα πανεπιστήμιο για να αποδοκιμάσει αυτές τις αντιδιαμαρτυρίες ή την τρομοκρατία από εθνικιστές φοιτητές, εκτός εάν υπάρξει φυσική βία,» είπε ο Κουάν. «Ακόμα και τότε, αυτό γίνεται μετά το συμβάν. Έτσι η τρομοκράτηση είναι πάντοτε παρούσα».

Ο Μόμπο Γκάο, γεννημένος στην ηπειρωτική Κίνα καθηγητής κοινωνικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Αδελαΐδας, είπε ότι πολλοί ηπειρωτικοί φοιτητές που συνάντησε πάλεψαν για να προσαρμοστούν στους φιλελεύθερους κανόνες της Αυστραλίας εξαιτίας ενός αισθήματος αδικίας για παλιότερα λάθη κατά της Κίνας από τις δυτικές δυνάμεις σε συνδυασμό με ένα σύμπλεγμα κατωτερότητας απέναντι στις δυτικές χώρες. «Ξοδεύουν 20 ολόκληρα χρόνια της ζωής τους σπουδάζοντας και τίποτα άλλο, και έχουν λίγη κατανόηση για το πώς λειτουργεί η δημοκρατία ή η ελευθερία στη Δύση,» είπε ο Γκάο. «Αυτοί οι φοιτητές είναι επιεικώς αδαείς στα πολιτικά ή κοινωνικά ζητήματα. Αλλά αρχίζουν να υπερασπίζονται περισσότερο την Κίνα αφότου έρχονται στην Αυστραλία επειδή όσα βλέπουν και ακούνε στα μέσα ενημέρωσης είναι μια μονόπλευρη, αρνητική προκατάληψη για την Κίνα, αν όχι ένα κατάφωρο χτύπημα της Κίνας».

Ο Τσενγκσίν Παν, αναπληρωτής καθηγητής διεθνών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Ντίκιν, κοντά στη Μελβούρνη, είπε ότι βρήκε τους περισσότερους ηπειρωτικούς φοιτητές να αποφεύγουν μαθήματα όπως είναι οι διεθνείς σχέσεις υπέρ αντικειμένων όπως είναι το εμπόριο και η λογιστική. «Παρότι αυτό δε σημαίνει ότι δεν ενδιαφέρονται για πολιτικά ζητήματα, μοιάζει να υπονοεί ότι οι περισσότεροι είναι είτε αδιάφοροι είτε παθητικοί παρατηρητές πολιτικών συζητήσεων, εκτός εάν προκύψουν ζητήματα όπως οι διαμαρτυρίες στο Χονγκ Κονγκ που δε μπορούν να αγνοηθούν», είπε ο Παν. Η κατάσταση είναι διαφορετική, ωστόσο, για τους ηπειρωτικούς κινέζους φοιτητές στο Χονγκ Κονγκ, 12.000 απ’ τους οποίους είναι εγγεγραμμένοι στα οχτώ πανεπιστήμια της πόλης. Μια χούφτα απ’ αυτούς συμπαθούν τον αγώνα των διαδηλωτών κι έχουν μάλιστα λάβει μέρος στις διαμαρτυρίες. Άλλοι αισθάνονται ξένοι κι έτσι δεν ενδιαφέρονται πολύ. Ένας ηπειρωτικός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Βαπτιστών, που ζήτησε να μην κατονομαστεί, είπε ότι σέβεται το δικαίωμα των χονκονγκέζων να διαμαρτύρονται ειρηνικά εφόσον δε ζητούν ανεξαρτησία από την ηπειρωτική χώρα. «Δικαιούνται την ελευθερία να εκφράζουν τις απόψεις τους», είπε ο φοιτητής, που δεν έλαβε μέρος σε καμιά συγκέντρωση. «Πολλοί φίλοι μου που ζουν στην ηπειρωτική Κίνα έχουν εκφράσει ανησυχία για την ασφάλειά μου. Δεν έχουν πλήρη εικόνα του πώς είναι τώρα το Χονγκ Κονγκ. Δεν είναι τόσο χαοτικό όσο μερικοί πιστεύουν».

‘ΘΕΤΙΚΗ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ’

Οι πρόσφατες συγκρούσεις μεταξύ εκείνων που υποστήριζαν τους διαδηλωτές στο Χονγκ Κονγκ και την φιλική προς το Πεκίνο ομάδα έχουν πυροδοτήσει εκκλήσεις για μεγαλύτερο έλεγχο της κινεζικής επιρροής στα πανεπιστήμια, μεταξύ άλλων μέσω του Συνδέσμου Κινέζων Φοιτητών και Ακαδημαϊκών, μιας χρηματοδοτούμενης από το Πεκίνο οργάνωσης που παριστάνει ότι βοηθά τους φοιτητές να προσαρμόζονται στη ζωή του εξωτερικού και η οποία διαθέτει κάπου 150 παρακλάδια σε πανεπιστημιουπόλεις ανά τον κόσμο. Τα μέσα ενημέρωσης σε Καναδά και Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δημοσιεύσει αποδείξεις ότι ηπειρωτικοί φοιτητές που ανήκουν στο σύνδεσμο έχουν συντονιστεί με κινεζικά προξενεία για να αντιμετωπίσουν τη θεωρούμενη αντικινέζικη δραστηριότητα στο εξωτερικό. Στην Αυστραλία, το κινεζικό προξενείο στο Μπρισμπέιν έβγαλε ανακοίνωση μετά το χάος στην πανεπιστημιούπολη του Πανεπιστημίου Κουίνσλαντ εγκωμιάζοντας την «αυθόρμητη πατριωτική συμπεριφορά των κινέζων φοιτητών». Αυτό προκάλεσε την προειδοποίηση της Υπουργού Εξωτερικών Μαρίζ Πέιν που είπε ότι οι διπλωμάτες στην Αυστραλία δεν πρέπει να παρεμβαίνουν στο δικαίωμα στην ελευθερία λόγου, ακόμα και σε αμφιλεγόμενα ζητήματα.

Ο Ίαν Χωλ, καθηγητής διεθνών σχέσεων στο Ινστιτούτο Γκρίφιθ Ασια στο Μπρισμπέιν, είπε ότι τα πανεπιστήμια έχουν πιαστεί εξ απήνης από τις πρόσφατες συγκρούσεις και ότι θα πρέπει να αφυπνιστούν σχετικά με τα «προβλήματα εγγενή στο να έχεις ομάδες κινέζων φοιτητών καθοδηγούμενων ενεργά και χρηματοδοτούμενων από τις πρεσβείες και τα προξενεία της ΛΔΚ». «Τα πανεπιστήμια χρειάζεται να δράσουν άμεσα για να προσπαθήσουν να ρυθμίσουν καλύτερα αυτές τις οργανώσεις και την παρουσία τους στην πανεπιστημιούπολη», είπε ο Χωλ. «Χρειάζεται επίσης να εργαστούν με την τοπική αστυνομία και τις υπηρεσίες πληροφοριών για να ταυτοποιήσουν φοιτητές που καταδίδουν άλλους, ή άτομα που έρχονται στις πανεπιστημιουπόλεις για να φωτογραφίσουν, να αναφέρουν, ή να τρομοκρατήσουν και να παρενοχλήσουν άλλους. Φοβάμαι ότι έχουμε αφήσει το πρόβλημα αυτό να κακοφορμίζει και τώρα έχουμε φοιτητές και προσωπικό εκτεθειμένους σε απειλές βίας».

Αλλά τα πανεπιστήμια ίσως κάνουν άλλες σκέψεις σταθμίζοντας αν πρέπει ή όχι να πάρουν θέση, ειδικότερα δεδομένης της «υπερβολικής» τους εξάρτησής από ηπειρωτικούς κινέζους φοιτητές για τα έσοδα, σύμφωνα με έρευνα του Σαλβατόρε Μπαμπόουνς του Κέντρου Ανεξάρτητων Σπουδών με έδρα το Σίδνεϊ. Η πρόσφατα δημοσιευμένη 44σέλιδη έκθεση βρήκε ότι αυτή η ομάδα αποτελεί περίπου το 10% όλων των αυστραλών φοιτητών πανεπιστημίου, με σχεδόν 153.000 ηπειρωτικούς κινέζους να έχουν εγγραφεί στην ανώτατη εκπαίδευση στην Αυστραλία ως το Δεκέμβρη του 2018. Σε επτά πανεπιστήμια, συμπεριλαμβανομένου του Πανεπιστημίου του Κουίνσλαντ, τα δίδακτρα που πληρώνουν αυτοί οι φοιτητές διαμορφώνουν κάτι μεταξύ του 13 και 23% των εσόδων των ιδρυμάτων, έλεγε η έκθεση.

Ο Τσαρλς Μπάρτον, αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μπροκ του Οντάριο και πρώην σύμβουλος της καναδικής πρεσβείας στο Πεκίνο, είπε ότι ο Καναδάς δίσταζε να αναλάβει αποφασιστική δράση. «Αυτό φαίνεται ότι οφείλεται στην ανησυχία ότι η ενεργητική προστασία του λαού του Καναδά από τον καταναγκασμό του καθεστώτος της ΛΔΚ θα επιδρούσε αρνητικά σε άλλες πλευρές των σχέσεων Καναδά-Κίνας», είπε. Ο Μπάρτον είπε ότι ο Καναδάς θα πρέπει να περάσει νομοθεσία ενάντια στην ξένη ανάμιξη παρόμοια με εκείνη που θεσπίστηκε πέρυσι στην Αυστραλία, και να ενισχύσει τις εστιασμένες στην Κίνα επιχειρήσεις της αστυνομίας και των υπηρεσιών πληροφοριών. Αυτό που θα μπορούσαν να κάνουν τα αυστραλιανά πανεπιστήμια, είπε ο Λόρενσον, είναι να «ξεκαθαρίσουν ότι οι φυσικοί διαπληκτισμοί, το σκίσιμο φυλλαδίων και το άρπαγμα του μεγαφώνου από τα χέρια εκείνων με αντίθετες απόψεις, το μπλοκάρισμα άλλων φοιτητών να αναρτούν σε τοίχους Λέννον, κ.ο.κ., θίγουν τη θεμελιώδη αξία της ελευθερίας του λόγου και θα έχουν συνέπειες».

Η Τζάνετ Τσαν, ειδική στην εγκληματολογία και την αστυνόμευση στο Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας, είπε ότι οι εντάσεις υπογραμμίζουν τις προκλήσεις για την επιβολή του νόμου να αντιμετωπίζει συγκρούσεις μέσα σε εθνικές κοινότητες. «Ενώ η ένταση ανάμεσα σε κινεζικές κοινότητες είναι σχετικά καινούργια στην Αυστραλία, η αστυνομία θα έπρεπε να αντιμετωπίσει διαιρέσεις μέσα σε άλλες εθνικές ομάδες στη διάρκεια των χρόνων, για παράδειγμα, στον απόηχο των βαλκανικών πολέμων», είπε η Τσαν. «Η σημασία της εκπαίδευσης στη διαφορετικότητα είναι προφανής αλλά νομίζω ότι οι εθνικές ομάδες θα ήθελαν να αισθάνονται σίγουροι ότι η αστυνομία προσφέρει υπηρεσίες σε θύματα και διερευνά εγκλήματα δίκαια και εξονυχιστικά».

Ένας χονκονγκέζος που πρόσφατα αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Μακ Γκιλ στο Μόντρεαλ είπε ότι τα πανεπιστήμια πρέπει να αντιμετωπίσουν τη νέα πραγματικότητα ότι πολλοί φοιτητές απ΄το Χονγκ Κονγκ τώρα φοβούνται να εκφραστούν ελεύθερα. «Αυτό δεν είναι μόνο ένα ζήτημα του Χονγκ Κονγκ ή της Κίνας, αλλά ένα ζήτημα που τελικά θα επηρεάσει όλους μας», είπε ο απόφοιτος, που μίλησε με την προϋπόθεση της ανωνυμίας. «Αν οι εθνικιστές ηπειρωτικοί μπορούν να απειλούν τους χονκονγκέζους, τότε μπορούν να απειλούν και οποιονδήποτε με τον οποίο διαφωνούν. Τα πανεπιστήμια παίζουν ένα ρόλο κλειδί στην υπεράσπιση βασικών αξιών, και δεν κάνουν αρκετά. Χρειάζεται να υπάρξουν σοβαρές συνέπειες όπως είναι η αποβολή.

Με το Χονγκ Κονγκ να συνεχίζει να στροβιλίζεται στις αντικυβερνητικές διαμαρτυρίες που κλιμακώνονται σε βίαιες συγκρούσεις ανάμεσα στους διαδηλωτές και την αστυνομία, οι υποστηρικτές της πόλεις στο εξωτερικό προετοιμάζονται για περισσότερες επιδείξεις πατριωτικού ζήλου από τους υποστηρικτές του Πεκίνου. Η Σάρα Γουάνγκ, φοιτήτρια στη Μελβούρνη, είπε ότι δεν θα εκφοβιστεί. «Ο λαός του Χονγκ Κονγκ δε θα σταματήσει, γιατί πιστεύουμε ότι αυτό για το οποίο αγωνιζόμαστε είναι το δίκιο και η αλήθεια», είπε.