Αυτό που χαρακτηρίζει την αντίδραση των πολιτικά ιστάμενων, ιδιαίτερα τα πρώτα κρίσιμα 24ωρα, δεν ήταν το ενδιαφέρον για τον περιορισμό της αρρώστιας αλλά η προσπάθεια απόκρυψής της από το κοινό, πράγμα που έπαιξε τον πιο καίριο ρόλο στη μετατροπή της σε πανδημία. Σύμφωνα με άρθρο της 28 Γενάρη που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του καλά πληροφορημένου “ProjectSyndicate” (https://www.project-syndicate.org/commentary/coronavirus-disease-of-communist-party-government-by-minxin-pei-2020-01) με τίτλο «Ο κοροναϊός είναι μία ασθένεια της κινέζικης απολυταρχίας» το πρώτο κρούσμα αναφέρθηκε στις 8 Δεκεμβρίου, η δημοτική επιτροπή υγείας της Γουχάν δεν εξέδωσε επίσημη ειδοποίηση παρά αρκετές εβδομάδες αργότερα και από τότε, οι αξιωματούχοι του Γουχάν υποβάθμισαν τη σοβαρότητα της αρρώστιας και σκόπιμα επιδιώξανε να αποκρύψουν την είδηση.

Η ειδοποίηση αυτή υποστήριξε ότι δεν υπήρχαν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η νέα ασθένεια μπορούσε να μεταδοθεί μεταξύ των ανθρώπων και υποστήριξε ότι δεν είχαν μολυνθεί οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης. Η Επιτροπή επανέλαβε αυτούς τους ισχυρισμούς στις 5 Ιανουαρίου, ενώ μέχρι τότε είχαν επιβεβαιωθεί 59 περιπτώσεις. Ακόμη και μετά τον πρώτο θάνατο που αναφέρθηκε στις 11 Ιανουαρίου, η Επιτροπή συνέχισε να επιμένει ότι δεν υπήρχε καμία ένδειξη ότι θα μπορούσε να μεταδοθεί μεταξύ ανθρώπων ή ότι οι εργαζόμενοι στην υγειονομική περίθαλψη είχαν μολυνθεί.

Κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσιμης περιόδου, υπήρξε μικρή κάλυψη ειδήσεων για το ξέσπασμα. Οι κινέζοι λογοκριτές εργάστηκαν επιμελώς για να αφαιρέσουν τις αναφορές στο ξέσπασμα από τη δημοσιότητα, το οποίο είναι πολύ ευκολότερο σήμερα από ό, τι κατά την επιδημία SARS, χάρη στο δραματικά αυστηρότερο έλεγχο της κυβέρνησης για το Διαδίκτυο, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και την κοινωνία των πολιτών. Η αστυνομία έχει παρενοχλήσει τους ανθρώπους για τη "διάδοση φημών" σχετικά με την ασθένεια.

Σύμφωνα με μια μελέτη, οι αναφορές στο ξέσπασμα στο WeChat - ένα δημοφιλές κινεζικό μέσο ανταλλαγής μηνυμάτων, μέσο κοινωνικής δικτύωσης και εφαρμογή πληρωμής μέσω κινητού τηλεφώνου - αυξήθηκαν μεταξύ 30 Δεκεμβρίου και 4 Ιανουαρίου, περίπου την εποχή που η δημοτική επιτροπή υγείας της Γουχάν αναγνώρισε για πρώτη φορά την έξαρση. Ωστόσο, οι αναφορές της νόσου κατέρρευσαν στη συνέχεια.

Οι αναφορές στο νέο κοροναϊό αυξήθηκαν ελαφρώς στις 11 Ιανουαρίου, όταν αναφέρθηκε ο πρώτος θάνατος, αλλά στη συνέχεια εξαφανίστηκαν και πάλι γρήγορα. Μόλις μετά τις 20 Ιανουαρίου - ύστερα από αναφορές για 136 νέες περιπτώσεις στη Γουχάν, καθώς και περιπτώσεις στο Πεκίνο και την Γκουανγκντόνγκ - η κυβέρνηση μείωσε τις προσπάθειες λογοκρισίας. Οι αναφορές για τον κοροναϊό εξερράγησαν.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι γιατροί που έκαναν για πρώτη φορά λόγo για την εμφάνιση ενός πολύ επικίνδυνου ιού τύπου SARS κατηγορήθηκαν από τις αρχές για διατάραξη της κοινωνικής ειρήνης κι αναγκάστηκαν να υπογράψουν δήλωση μετάνοιας την πρωτοχρονιά, ενώ η κρατική τηλεόραση τους διαπόμπευε σαν διασπορείς ψευδών ειδήσεων. Ο ένας μάλιστα απ’ αυτούς, ο οφθαλμίατρος Λι Βενλιάνγκ, σύντομα προσβλήθηκε από τον ιό και πέθανε για να γίνει εθνικός λαϊκός ήρωας. Τα πρώτα κρούσματα στο Βουχάν είχαν εμφανιστεί στις αρχές του περασμένου Δεκέμβρη, ενώ μόλις στις 7 Γενάρη συνεδρίασε η διαρκής επιτροπή του πολιτικού γραφείου του κυβερνώντος κόμματος υπό τον πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ, σύμφωνα με το περιοδικό του κόμματος Τσιουσί, κι αυτό για να ρίξει στάχτη στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης και του ΠΟΥ ενώ το κοινό ενημερώθηκε για την επικινδυνότητα του ιού μόλις στις 20/1 δηλ. 13 μέρες μετά, όταν η κατάσταση είχε πλέον ξεφύγει (Financial Times, 16/2)!

Πρόκειται για έναν ιό που έχει πράγματι κινέζικα πολιτικά χαρακτηριστικά. Η διάδοσή του διευκολύνθηκε από ένα σύστημα φασιστικής διακυβέρνησης που συνδυάζει την πιο στυγνή τρομοκράτηση του λαού με το μεγαλύτερο κυνισμό και αρπακτικότητα της άρχουσας τάξης, η οποία δεν είναι άλλη από τη νέου τύπου ιμπεριαλιστική αστική τάξη που βγήκε μέσα από την προδοσία της κινεζικής επανάστασης στα 1978. Τυπικό στοιχείο αυτού του συστήματος είναι η χτυπητή αντίθεση ανάμεσα στον ηρωισμό των νοσηλευτών και την αναλγησία των κρατικοκομματικών αξιωματούχων. Η εικόνα συνοδεύεται από τη λειτουργία ενός άθλιου άκρως ταξικού συστήματος υγείας, ιδιαίτερα άθλιου στις αγροτικές περιοχές και για τους εσωτερικούς μετανάστες που προέρχονται απ’ αυτές οι οποίοι δεν έχουν καμία σοβαρή ασφαλιστική κάλυψη. Τα πρωτοβάθμια κέντρα υγείας είναι τόσο ανεπαρκή που ο κόσμος τα αποφεύγει προτιμώντας να κατακλύζει τα νοσοκομεία. Όμως εκεί οι πλούσιοι ασθενείς τυγχάνουν καλύτερης μεταχείρισης αφού μπορούν να εξαγοράσουν τη σειρά τους αναμονής μέσω του ειδικού γι’ αυτή τη δουλειά υπάλληλου-χειριστή κουπονιών προτεραιότητας (Npress.gr, 16/2). Η σοβαρότητα ενός περιστατικού δεν παίζει εδώ κανένα ρόλο στην επιλογή του προς εισαγωγή ασθενούς. Ακόμα ο τεχνικός εξοπλισμός είναι της πλάκας. Όπως καταγγέλλουν νοσηλευτές, ασθενείς και διεθνείς ειδικοί, οι μετρήσεις που γίνονται είναι ανεπαρκείς, τα μηχανήματα ανακριβή και η διαδικασία χρονοβόρα. Μερικές κατηγορίες ασθενών, π.χ. οι ασυμπτωματικοί χαρακτηρίζονται υγιείς με βάση τις προδιαγραφές του ΕΣΥ (στο ίδιο, 13/2). Ακόμα, τα νοσοκομεία που χτίστηκαν σε χρόνο μηδέν παραμένουν χωρίς ασθενείς όταν ο κόσμος συνωστίζεται για ένα κρεβάτι. Το μεγάλο νοσοκομείο Λεϊσενσάν με προδιαγραφές για 1600 κλίνες φιλοξενεί τέσσερις μέρες μετά την εγκαινίασή του μόλις 90 ασθενείς (Guardian, 12/2)! Η υποκρισία του σοσιαλφασισμού σε όλο της το μεγαλείο!

Όλη αυτή η ζοφερή κατάσταση έχει προκαλέσει την αγανάκτηση του κινεζικού λαού. Τις τελευταίες βδομάδες ολοένα και περισσότερος κόσμος αψηφά την τρομοκρατία για να καταγγείλει την εγκληματική στάση του καθεστώτος. Η λαϊκή διαμαρτυρία βρίσκει τρόπους να σπάει τις απαγορεύσεις των λογοκριτών: οι βρισιές που απευθύνονται στον Σι εκστομίζονται καλυπτόμενες πίσω απ’ το όνομα Τραμπ. Η προοδευτική διανόηση της χώρας αρχίζει να γίνεται περισσότερο επικριτική. Ο καθηγητής δικαίου Σου Τσανγκρούν με ανοιχτή επιστολή του κατηγόρησε την κρατική ηγεσία για το ότι δημιούργησε μια κουλτούρα καταστολής και θεσμικής ανικανότητας. Ο νομικός και ακτιβιστής Σου Γιγιόνγκ συνελήφθη γιατί κάλεσε τον Σι να παραιτηθεί. Ο εκνευρισμός της κυβέρνησης φανερώνεται στο συνεχιζόμενο κύμα καταστολής που δεν περιορίζεται μόνο στους κινέζους υπηκόους: προσφάτως απελάθηκαν 3 δημοσιογράφοι της Wall Street Journal κατηγορούμενοι για «ρατσισμό» επειδή αποκάλεσαν την Κίνα ασθενή με πήλινα πόδια.

Και όμως αυτή η τόσο ασθενική ως προς τη διαχείριση μιας ανθρωπιστικής κρίσης Κίνα είναι ταυτόχρονα μια πανίσχυρη οικονομική και τεχνολογική δύναμη. Πρόκειται στο βάθος για μια οικονομία προσανατολισμένη στην πολεμική επίθεση για την παγκόσμια ηγεμονία και μια τεχνολογία που χρησιμοποιείται γι’ αυτό το σκοπό. Η νέα επιδημία έδειξε ότι η ικανότητα του φασισμού να αναπτύσσει τις παραγωγικές δυνάμεις έχει τα όριά της και ότι μια τέτοια ανάπτυξη θα οδηγήσει στο τέλος στην καταστροφή των εργατών, στη μόλυνση του περιβάλλοντος και στον αιματηρό κατακτητικό πόλεμο, δηλ σε μια απίστευτη παραγωγική, ηθική και πολιτιστική οπισθοδρόμηση. Χώρες σαν την Κίνα και τη Ρωσία μετά τις παλινορθώσεις έχουν τα πρωτεία σε τέτοιου είδους καταστροφές. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι και άλλες επιδημίες με πηγή την Κίνα έτυχαν παρόμοιας εξάπλωσης τα τελευταία χρόνια (βλ. SARS το 2002, γρίπη των χοίρων που θέρισε το ¼ των γουρουνιών του πλανήτη στα 2018, AIDS κατά το 2000 από αβλεψίες της κρατικής εκστρατείας αιμοδοσίας, σκάνδαλο με μελαμίνη σε παιδικά γάλατα το 2008). Σε όλες τις περιπτώσεις οι αρχές φρόντισαν πρωτίστως να τιμωρήσουν εκείνους που αποκάλυψαν τη μόλυνση και ταυτόχρονα φώτιζαν τις ευθύνες της πολιτικής ηγεσίας. Ακόμα και η ιδεολογική οπισθοδρόμηση που πλάκωσε τις μάζες μετά την ήττα της επανάστασης συνέβαλε στην εμφάνιση του κοροναϊού στην Κίνα και όχι αλλού. Πρόκειται για την αναβίωση στη σοσιαλφασιστική Κίνα υπεραντιδραστικών θρησκευτικών δοξασιών και εθίμων , όπως είναι η πίστη στις μαγικές ιδιότητες που τάχα έχει η κατανάλωση κρέατος άγριων ζώων. Η μαζική, σε καπιταλιστική κλίμακα κακομεταχείρηση αυτών των ζώων σε κλουβιά στις αγορές της Κίνας πριν τη σφαγή τους, είναι η ειδική συνθήκη που διευκόλυνε την μετάδοση του ιού στον άνθρωπο. Σύφωνα με ένα ενδιαφέρον άρθρο των Τάιμς της Νέας Υόρκης της 20 Φλεβάρη https://www.nytimes.com/2020/02/20/opinion/coronavirus-china-cause.html, πρόκειται για την πλευρά της κινεζικής τροφικής κουλτούρας γνωστής ως «τζινμπού» που σημαίνει χοντρικά πληρώνω το κενό. Μερικές από τις πρακτικές της είναι φολκλορικές ή εσωτερικές, αλλά ακόμα και στους κινέζους που δεν τις ακολουθούν, η έννοια είναι διάχυτη. Σύμφωνα με αυτήν «Είναι καλύτερα να θεραπεύεις την αρρώστια με φαγητό παρά με φάρμακα... Οι αρρώστιες ξεκινούν όταν το σώμα είναι εξαντλημένο από αίμα και ενέργεια – αν και όχι του τύπου αίματος και ενέργειας που μαθαίνουμε στη βιολογία και τη φυσική, παρά μιας μυστικιστικής εκδοχής.

Για τους άντρες είναι άκρως σημαντικό να γεμίζουν το κενό ενέργειας που σχετίζεται με τον ανδρισμό και τη σεξουαλική ικανότητητα. Για τις γυναίκες η έμφαση δίνεται στην αναπλήρωση αίματος που βελτιώνει την ομορφιά και τη γονιμότητα. Σπάνια φυτά και άγρια ζώα πιστεύεται ότι φέρνουν την καλύτερη αναπλήρωση, ειδικά όταν τρώγονται φρέσκα ή ωμά. Ο χειμώνας λέγεται ότι είναι η εποχή που το σώμα χρειάζεται περισσότερο φαγητό «τζιμπού». (Θα βοηθούσε αυτό να εξηγηθεί γιατί και ο SARS και η τωρινή επιδημία ξέσπασαν μέσα στην ίδια εποχή του χρόνου;)

Σκληροπυρηνικοί πιστοί στο «τζιμπού» φαίνεται να χάβουν επίσης αυτή την αντίληψη: «Όμοιες μορφές όταν τρώγονται δυναμώνουν τις όμοιες μορφές», με τη λέξη «μορφές» ορισμένες φορές να σημαίνει τα ανθρώπινα όργανα και τις λειτουργίες τους. Οι οπαδοί συγκαταλέγουν σαν αγαπημένα τους μια μακριά λίστα εξωτικών εδεσμάτων – των οποίων η μέθοδος προμήθειας ή παρασκευής μπορεί να είναι κατάφορα σκληρή, με ορισμένες απλά πολύ αηδιαστικές για να περιγραφούν εδώ.

Έχω δει φίδια και τα μόρια ταύρων και αλόγων – σπουδαία για τους άντρες λέει η θεωρία – να προσφέρονται σε εστιατόρια σε πολλές πόλεις της νότιας Κίνας. Οι νυχτερίδες, που θεωρούνται σαν η αρχική πηγή τόσο του τωρινού κορονοϊού όσο και του ιού SARS, λέγεται ότι είναι καλές για την ανάκτηση της όρασης – ειδικά το κοκκώδες πρόσωπο του ζώου, που ονομάζεται «άμμος του νυχτερινού φωτός». Χοληδόχοι κύστες και χολές που συλλέγονται από ζωντανές αρκούδες είναι καλές για τη θεραπεία του ίκτερου, το κόκκαλο τίγρης κάνει για τη στύση.

Πιο κοινότοπη αν και όχι λιγότερο δημοφιλής είναι η δεντρόβια δενδρογαλή, ένα μικρό άγριο τετράποδο ύποπτο για το ότι έχει μεταδώσει τον ιό SARS σε ανθρώπους. Όταν βράσει μαζί με κρέας φιδιού, λέγεται ότι θεραπεύει την αμνησία.

Οι λιγότερο εύποροι μπορεί να στρέφονται στο κρέας σκύλου – με προτίμηση σκύλους που έχουν κυνηγηθεί προτού σφαγούν, γιατί μερικοί πιστεύουν ότι περισσότερες οφέλειες «τζιμπού» προέρχονται από την κατανάλωση ενός ζώου του οποίου το αίμα και η ενέργεια είναι σε ένταση. Αναλόγως, πιστεύεται ότι ζώα που σκοτώνονται λίγο πριν σερβιριστούν είναι πιο ισχυρά σε «τζιμπού», που είναι ένας λόγος γιατί τα πιο εξωτικά εδέσματα στις λαϊκές αγορές τείνουν να πωλούνται ζωντανά – κάτι που τα κάνει περισσότερο ισχυρούς φορείς για οποιονδήποτε ιό μπορεί να κουβαλούν» (https://www.nytimes.com/2020/02/20/opinion/coronavirus-china-cause.html).

Το θετικό σε όλο αυτόν τον αναβιωμένο μεσαίωνα που συνδυάζεται με την πιο σύγχρονη παραγωγή και την παγκόσμια επικοινωνία είναι ότι κουρελιάζει και γελοιοποιεί όλο τον κομπασμό των κινέζων μονοπωλιστών φασιστών για την υπεροχή του συστήματος τους διακυβέρνησης, αυτού του απίθανου υβριδίου δήθεν μαρξισμού και κομφουκιανισμού. Από το θετικό υπόδειγμα του πλανήτη που θέλουν να φαίνονται οι ηγέτες του Πεκίνου έχουν μετατραπεί σε δυο μήνες σε μια δακτυλοδεικτούμενη πηγή ενός εν εξελίξει εγκλήματος σε βάρος όλης της ανθρωπότητας. Μάλιστα αν το σημαντικό πλήγμα στην παραγωγή και στην κατανάλωση της Κίνας που έφερε η επιδημία συνεχιστεί για κάποιο διάστημα δεν αποκλείεται οι δυνάστες αυτοί να μεταβληθούν και σε πυροκροτητές για μια παγκόσμια οικονομική κρίση που έτσι κι αλλιώς κυοφορείται εδώ και χρόνια σε όλο τον ιμπεριαλιστικό κόσμο μέσα από το σκάσιμο της παγκόσμιας πιστωτικής φούσκας στην οποία επίσης η Κίνα παίζει έναν εξέχοντα ρόλο.

Το πιο σημαντικό είναι ότι με την επιδημία του κοροναϊού για πρώτη φορά ο ίδιος ο κινέζικος λαός διαπιστώνει σε μαζική κλίμακα ότι δεν μπορεί να ανέχεται το καθεστώς των αρπακτικών που τον διοικούν τόσες δεκαετίες. Γιατί τώρα φαίνεται πόσο απατηλό είναι το επιχείρημα των ηγετών της χώρας εδώ και δεκαετίες ότι ναι μεν του στερούν την πολιτική ελευθερία και τον υποχρεώνουν σε πολύ σκληρή δουλειά ενώ οι ίδιοι πλουτίζουν αλλά ότι του δίνουν σε αντάλλαγμα σχετικά ψηλή ατομική κατανάλωση σε σχέση με τη μαοϊκή εποχή όπου εκείνος είχε την πολιτική εξουσία αλλά ακόμα όχι τόσο πολλές και σύγχρονες μηχανές στη διάθεσή του. Στην πραγματικότητα δεν ήταν καν οι κινέζοι μονοπωλιστές και αποστάτες του μαρξισμού που εξασφάλισαν έστω προσωρινά στον κινέζικο λαό ένα καλύτερο μέσο απόλυτο εισόδημα μέσα από τη σκληρή υπερεντατική δουλειά τους με αυτές τις μηχανές αλλά οι δυτικοί ιμπεριαλιστές. Αυτοί ενώ είχαν κάνει πλήρη παραγωγικό και επιστημονικό αποκλεισμό στη φτωχή τότε αλλά σοσιαλιστική Κίνα, δάνεισαν αμέσως τις προηγμένες μηχανές και την τεχνολογία τους στους κινέζους αποστάτες, σφαγείς της Τιεν Αν Μεν και δικτάτορες και από κοινού έζεψαν τους κινέζους εργάτες με πολύ μικρούς σχετικούς μισθούς στις μηχανές αυτές. Έτσι πλούτισε όσο ποτέ ο δυτικός ιμπεριαλισμός αλλά κυρίως γιγαντώθηκε μέσα από αυτήν την υπερεκμετάλλευση η νέα κινέζικη αστική τάξη, δηλαδή η πιο αρπακτική και την πιο παρασιτική ιμπεριαλιστική αστική τάξη όλων των εποχών, ένα τέρας που μόνο στη νεοτσαρική ρώσικη αστική τάξη βρίσκει το αντίστοιχό της. Τώρα αυτά τα δύο τέρατα ετοιμάζονται να καταπιούν όλο τον πλανήτη και προελαύνουν κυρίως διπλωματικά η πρώτη και οικονομικά η δεύτερη

Σε αυτή τη στιγμή έρχεται ο κοροναϊός να τσαλακώσει την όψη της δεύτερης και κυρίως να ξυπνήσει τον αλυσοδεμένο της γίγαντα, την ηρωική εργατική τάξη και το λαό της.

Όλα εδώ πληρώνονται, που λέει και ο λαός μας.