Η Κί­νη­ση κα­τέ­βη­κε με θέ­σεις για την πο­λι­τι­κή κα­τά­στα­ση της χώ­ρας, για την κα­τά­στα­ση στην εκ­παί­δευ­ση, με α­νά­λυ­ση της α­ντι­δρα­στι­κής πο­λιτι­κής και συν­δι­κα­λι­στι­κής γραμ­μής της ΟΛ­ΜΕ, ε­νώ ταυ­τό­χρο­να δια­τύ­πω­νε τις θέ­σεις της Κί­νη­σης για την εκ­παί­δευ­ση και το σχολεί­ο. Εί­ναι γε­γο­νός ότι αυ­τές οι το­πο­θε­τή­σεις στις γε­νι­κές συ­νε­λεύ­σεις, ι­διαί­τε­ρα στην ε­ξή­γηση της χρε­ωκο­πί­ας της χώ­ρας μας και του πο­λύ­χρο­νου σα­μπο­τάζ στην οι­κονο­μί­α της και πώς αυ­τό εκ­φρα­ζό­ταν στην παι­δεί­α, κι­νού­σαν πά­ντα το εν­δια­φέρον των κα­θη­γη­τών και ή­ταν οι μο­να­δι­κές που έ­δι­ναν μια ε­ξή­γη­ση για τη χρεω­κο­πί­α της χώ­ρας. Μά­λι­στα η πει­στι­κό­τη­τα των πο­λι­τι­κών αυ­τών θέ­σε­ων ήταν τό­σο δυ­να­τή, που α­κό­μη και στε­λέ­χη άλ­λων πα­ρα­τά­ξε­ων α­να­γκά­στη­καν να συμφω­νή­σουν στην τε­λευ­ταί­α ε­κλο­γο­α­πο­λο­γι­στι­κή συ­νέ­λευ­ση με τη θέ­ση για το ξε­πού­λη­μα της χώ­ρας στο ρω­σοκι­νέ­ζι­κο κε­φά­λαιο.

Ό­χι ό­μως μό­νο αυ­τό. Ι­διαί­τε­ρο εν­δια­φέ­ρον υ­πήρ­ξε και στις θέ­σεις σχε­τι­κά με το “άλ­λο σχο­λεί­ο, δη­λα­δή το σχο­λεί­ο που θα ε­νώ­νει την εκ­παί­δευση με την πα­ρα­γω­γή” που δια­τυ­πώ­νει η Κί­νη­ση, σε α­ντι­δια­στο­λή με το 12χρο­νο σχο­λεί­ο του πα­ρα­γω­γι­κού σα­μπο­τάζ, που εί­ναι η θέ­ση της ΟΛ­ΜΕ. Για την υ­ποστή­ρι­ξη αυ­τών των θέ­σε­ων πα­ρα­θέ­τα­με α­να­λυ­τι­κά και τις θέ­σεις του α­ρι­στερού και κομ­μου­νι­στι­κού κι­νή­μα­τος, ι­διαί­τε­ρα τις θέ­σεις για την παι­δεί­α του Ε­ΑΜ και της Ε­ΠΟΝ. Ε­πί­σης εν­δια­φέ­ρον υ­πήρ­ξε για τη θέ­ση, την ο­ποί­α κα­μιά άλλη παρά­τα­ξη δεν έ­χει, για την πιο πλα­τιά ε­νό­τη­τα γο­νιών-μα­θητών-καθη­γη­τών σαν την προ­ϋ­πό­θε­ση για την προ­ο­δευ­τι­κή αλ­λα­γή στο σχο­λεί­ο και στην εκ­παί­δευ­ση.

Οι φε­τι­νές ε­κλο­γές έ­γι­ναν μέ­σα σε έ­να κλί­μα φό­βου, α­φού η ό­ψι­μη αξιο­λό­γη­ση, που ε­κτι­μά­με ό­τι θα εί­ναι πια εκ­κα­θα­ρι­στι­κού και ό­χι διορ­θω­τικού τύ­που, εί­ναι ή­δη ε­δώ και κα­μιά πα­ρά­τα­ξη δεν έ­κα­νε κά­ποιο σο­βα­ρό κί­νη­μα για να την ε­μπο­δί­σει. Η ΟΛ­ΜΕ με μια α­να­κοί­νωση μό­νο κα­λού­σε για τα μά­τια τους κα­θη­γη­τές σε ο­ρι­σμέ­να μέ­τρα ε­νά­ντιά της. Κα­μιά ό­μως πα­ρου­σί­α δεν έκα­νε στους συλ­λό­γους των κα­θη­γη­τών για τη συ­στη­μα­τι­κή ορ­γά­νωση της πά­λης τους. Έ­τσι οι συ­νά­δελ­φοι πο­ρεύ­ο­νται μό­νοι τους ε­νά­ντια στην α­ξιο­λόγη­ση και τις συ­νέ­πειές της, έ­χο­ντας να α­ντι­με­τω­πί­σουν τις α­πει­λές α­πό τη διοί­κη­ση και τους σχο­λι­κούς συμ­βού­λους, οι ο­ποί­οι πολ­λές φο­ρές, στην προ­σπά­θειά τους να πεί­σουν τους καθη­γη­τές να συμ­με­τέ­χουν ε­θε­λο­ντι­κά στην ατο­μι­κή α­ξιο­λό­γη­ση, λέ­νε ό­τι οι κα­θη­γη­τές δε θα έ­χουν τις συ­νέ­πειες της δια­θε­σι­μό­τη­τας ή της α­πό­λυ­σης, ό­πως ο­ρί­ζουν οι σχε­τι­κοί νό­μοι στην πε­ρί­πτω­ση της α­ξιο­λό­γη­σης με χα­μη­λό βαθ­μό.

Μέ­σα δηλαδή σ’ αυ­τήν την τρί­χρο­νη πο­ρεί­α έ­χει δια­μορ­φω­θεί έ­να μι­κρό, αλ­λά ελ­πι­δο­φό­ρο ρεύ­μα, που φέ­τος πα­γί­ω­σε την πα­ρου­σί­α του, πά­νω στις θέ­σεις της Κί­νη­σης, το ο­ποί­ο εκ­φρά­στη­κε στις ε­κλο­γές με τις 17 ψή­φους, μί­α πε­ρισ­σό­τε­ρη α­πό πέ­ρυσι, την ώ­ρα που οι άλ­λες παρα­τά­ξεις μεί­ω­ναν τις δυνά­μεις τους λό­γω της α­νά­πτυ­ξης του ρεύ­μα­τος των φρού­δων κυ­βερ­νη­τι­κών και πα­ρα­κυ­βερ­νη­τι­κών ελ­πί­δων του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και των Πα­ρεμ­βά­σε­ων.

Εί­ναι βέ­βαια γε­γο­νός ό­τι αυ­τό το μι­κρό ρεύ­μα δεν έ­χει α­κό­μη φτάσει στο ε­πί­πε­δο της ορ­γα­νω­τι­κής συ­γκρό­τη­σης και α­σφα­λώς έ­χει πο­λύ δρόμο, αλ­λά εί­ναι ο­πωσ­δή­πο­τε έ­να μή­νυ­μα για την πο­λι­τι­κή και κυ­ρί­ως την ι­δε­ολο­γι­κή κα­τά­στα­ση στο λα­ό. Η πο­ρεί­α της χώ­ρας μας προς τη χρε­ωκο­πί­α, που έχει κα­τα­στρέ­ψει τις ζω­ές ε­κα­τομ­μυ­ρί­ων αν­θρώ­πων και κα­τα­στρέ­φει ε­πίσης και τους κα­θη­γη­τές, πο­ρεί­α για την ο­ποί­α εί­ναι υ­πεύ­θυ­να ό­λα τα κόμ­μα­τα και ι­διαί­τε­ρα αυ­τά που μι­λούν στο ό­νο­μα της Αρι­στε­ράς και του μαρ­ξι­σμού, υ­πο­χρε­ω­τι­κά θα φέ­ρει τους κα­θη­γη­τές (και ό­λο το λα­ό φυ­σι­κά) στην α­να­ζή­τηση μιας άλ­λης πο­λι­τι­κής. Μιας πο­λι­τι­κής που θα έ­χει σαν γνώ­μο­να τη δη­μο­κρα­τία και την α­νά­πτυ­ξη της χώ­ρας με βά­ση τα συμ­φέ­ρο­ντα του λα­ού. Μιας πολι­τι­κής που θα συν­δέ­ει την εκ­παί­δευ­ση με τις πα­ρα­γω­γι­κές α­νά­γκες της χώ­ρας, που θα ε­νώ­νει τη θε­ω­ρί­α με τις πρα­κτι­κές της ε­φαρ­μο­γές.

Συ­νο­λι­κά οι ψή­φοι και οι έ­δρες, πέ­ρ­σι και φέ­τος, στη συ­γκε­κρι­μένη ΕΛ­ΜΕ εί­χαν ως ε­ξής:
ΚΠΑΔ (Κί­νη­ση Παι­δεί­α για Δη­μο­κρα­τί­α και Α­νά­πτυ­ξη) 17, (πέ­ρυ­σι 16)
Α­γω­νι­στι­κή συ­νερ­γα­σί­α (ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ) 225, έ­δρες 4 (πέ­ρυ­σι 198, 4 έ­δρες)
ΔΑ­ΚΕ (ΝΔ) 29 (πέ­ρυ­σι 44, 1 έ­δρα)
ΠΑ­ΜΕ (ψευ­τοΚ­ΚΕ) 34, έ­δρες 1 (πέ­ρυ­σι 35, 0 έ­δρες)
Πα­ρεμ­βά­σεις 96, έ­δρες 2 (πέ­ρυ­σι 90, 2 έ­δρες)