Γρά­φα­νε λοιπόν  οι Συ­ρι­ζαί­οι:  “Σαν τμή­μα του κόμ­μα­τος θα στα­θού­με στο πλευ­ρό των κινη­μά­των και των α­γω­νι­στι­κών δη­μο­τι­κών αρ­χών που το ε­πό­με­νο διά­στη­μα θα διεκ­δι­κή­σουν με ό­λα τα πρό­σφο­ρα μέ­σα τη βελ­τί­ω­ση της ποιό­τη­τας ζω­ής των πολλών, α­πέ­να­ντι στα συμ­φέ­ρο­ντα των με­γα­λο­πα­ρα­γό­ντων του ποδο­σφαί­ρου (που ταυ­τί­ζο­νται με τα συμ­φέ­ρο­ντα στους το­μείς της ε­νέρ­γειας, των τρα­πε­ζών, του real estate και του ε­φο­πλι­σμού)… (Α­πό­σπα­σμα α­πό Ση­μεί­ω­μα της Γραμμα­τεί­ας του Τμή­μα­τος Οι­κο­λο­γί­ας-Πε­ρι­βάλ­λο­ντος της Κ.Ε. του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, στο πλαί­σιο του ε­σω­κομ­μα­τι­κού δια­λό­γου για το ζή­τη­μα του γη­πέ­δου της Α­ΕΚ, http://www.e-dromos.gr, 14-6-14). 

Η δη­μο­τι­κή αρ­χή λοι­πόν της Ν. Φι­λα­δέλ­φειας που πρό­σκει­ται στο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ έ­κα­νε προ­σφυ­γή στο Συμ­βού­λιο της Ε­πι­κρα­τεί­ας και ζη­τού­σε, με­ταξύ άλ­λων, την α­κύ­ρω­ση της α­πό 3.11.2014 α­πό­φα­σης της α­πο­κε­ντρω­μέ­νης διοί­κη­σης Αττι­κής με την ο­ποί­α ε­πέρ­χε­ται τρο­πο­ποί­η­ση και ε­πι­και­ρο­ποί­η­ση της με­λέτης: “προ­στα­σί­α, δια­χεί­ρι­ση και α­νά­πλα­ση του άλ­σους Νέ­ας Φι­λα­δέλ­φειας”. Η ε­πί­μα­χη με­λέ­τη εί­χε ε­γκρι­θεί α­πό την διεύ­θυν­ση δα­σών της πε­ρι­φέ­ρειας Αττι­κής. Πε­ρι­φε­ρειάρ­χης στην πε­ρι­φέ­ρεια Ατ­τι­κής εί­ναι η Συ­ρι­ζαί­α Δού­ρου. Αυ­τή λοι­πόν ε­νέ­κρι­νε το σχέ­διο για το γή­πε­δο του σχε­τι­κά νε­ώ­τε­ρου αλ­λά εξέ­χο­ντος τώ­ρα μέ­λους της ρώ­σι­κης ο­μά­δας κρα­τι­κο-ο­λι­γαρ­χών Με­λισ­σα­νί­δη. Λό­γω ό­μως των ε­σω­κομ­μα­τι­κών δια­φω­νιών στο κυ­βερ­νη­τι­κό κόμ­μα, έ­γι­νε μια προ­σχη­μα­τι­κή προ­σφυ­γή κα­τά της πα­ρα­πά­νω α­πό­φα­σης στο ΣτΕ. Και αυ­τό συ­νε­δρί­α­σε κε­κλει­σμέ­νων των θυ­ρών και, ώ του θαύ­μα­τος, α­πο­φά­σι­σε ο­μό­φω­να (!) την α­πόρ­ρι­ψη της αί­τη­σης α­κύ­ρω­σης της α­πό­φα­σης της Πε­ρι­φέ­ρειας για την κατα­σκευ­ή του γη­πέ­δου. Τώ­ρα για το α­να­πτυ­ξιο­κτό­νο ΣτΕ δεν υ­πάρ­χει δά­σος, δεν υ­πάρ­χει προ­στα­σί­α του πε­ρι­βάλ­λο­ντος, ού­τε τα δι­καιώ­μα­τα των κα­τοί­κων στον καθα­ρό α­έ­ρα, ού­τε ό­χλη­ση, ού­τε τί­πο­τα α­πό ε­κεί­να που το έ­κα­ναν να κατα­στρέ­φει τα σχέ­δια γη­πέ­δων για ο­μά­δες τύ­που ΠΑ­Ο ή Α­ΕΚ της ε­πο­χής προ Με­λισσα­νί­δη.

Ό­ταν το ση­με­ρι­νό α­φε­ντι­κό της Α­ΕΚ, ο Με­λισ­σα­νί­δης, εί­ναι ο α­χυ­ράνθρω­πος-βι­τρί­να του ρώ­σου Νέ­σις με­γα­λο­με­τόχου του Ο­ΠΑΠ και της τρά­πε­ζας Πει­ραιώς και ό­ταν ο­λό­κλη­ρο το κα­θε­στώς πα­ρα­δί­δει τη χώ­ρα στα νυ­χια της Ρω­σί­ας, δεν θα ή­ταν δυ­να­τόν να μη δο­θεί  σα ε­λά­χιστον δω­ρά­κι α­πό τα τσι­ράκια του Α­δόλ­φου Πού­τιν, δη­λα­δή α­πό την  η­γε­σί­α του Σύ­ρι­ζα, το γή­πε­δο που πά­ντα ο­νει­ρεύ­ο­νταν οι ο­πα­δοί της Α­ΕΚ, αλ­λά πο­τέ δεν τους δι­νό­ταν για­τί οι προ­η­γού­με­νοι ι­διο­κτή­τες της ο­μά­δας ή­ταν ντό­πιοι α­στοί. 

Η πιο χα­ρα­κτη­ρι­στι­κή πε­ρί­πτω­ση που δεί­χνει πό­σο πο­λι­τι­κά και μά­λι­στα στη φι­λο­ρώ­σι­κη κα­τεύ­θυν­ση εί­ναι τα κρι­τή­ρια για τις α­πο­φά­σεις του ΣτΕ εί­ναι η πε­ρί­πτω­ση του γη­πέ­δου του Πα­να­θη­να­ϊ­κού και του ε­μπο­ρι­κού κέ­ντρου της Βω­βός στο Βο­τα­νι­κό, ό­που το ΣτΕ έ­κα­νε δεκτή την προ­σφυ­γή επτά (!) κα­τοί­κων της πε­ριο­χής και 130 πε­ρί­που στε­λε­χών του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, μη κα­τοί­κων του Βο­τα­νι­κού, κα­τά των πα­ρα­πά­νω κα­τα­σκευών πο­δο­πα­τώ­ντας τη θέ­λη­ση ε­κατο­ντά­δων χι­λιά­δων ο­πα­δών του Πα­να­θη­να­ϊ­κού που ε­πί δε­κα­ε­τί­ες θέ­λουν έ­να κα­νο­νι­κό γή­πε­δο για την ο­μά­δα τους και σκί­ζο­ντας 20000 χι­λιά­δες υ­πο­γρα­φές μο­νί­μων κα­τοί­κων του Βο­τα­νι­κού και των Α­μπε­λο­κή­πων που ή­θε­λαν τη δι­πλή α­νάπλα­ση, δη­λα­δή να γκρε­μι­στεί το γή­πε­δο της Λε­ω­φό­ρου Α­λε­ξάν­δρας και να γί­νει πρά­σι­νο και να κτι­στεί το νέ­ο γή­πε­δο στο Βο­τα­νι­κό. Με αυ­τό τον τρόπο το κα­τα­στρο­φι­κό ΣτΕ έ­ρι­ξε στην α­νερ­γί­α λό­γω μη κα­τα­σκευ­ής του γη­πέ­δου και της συ­να­κό­λου­θης χρε­ο­κο­πί­ας της Βω­βός πά­νω α­πό 1000 ερ­γά­τες της κα­τασκευα­στι­κής αυ­τής ε­ται­ρεί­ας, στέ­ρη­σε 2500 θέ­σεις ερ­γα­σί­ας στους μό­νι­μους υπαλ­λή­λους που θα δού­λευαν στο γή­πε­δο και στο ε­μπο­ρι­κό κέ­ντρο. Κι ό­λα αυ­τά  πα­ρό­λο που στο Βο­τα­νι­κό δεν υ­πήρ­χε ού­τε έ­να στρέμ­μα πρά­σι­νου, ού­τε φυ­σι­κά υπήρχαν οι κορ­μο­ρά­νοι που γε­λοιω­δέ­στα­τα α­να­κά­λυ­ψε ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και πα­ρόλο που η δι­πλή α­νά­πλα­ση εί­χε ε­γκρι­θεί α­πό την ελ­λη­νι­κή Βου­λή, η ο­ποί­α για δεύ­τε­ρη φο­ρά με­τά τα με­ταλ­λεί­α της Χαλ­κι­δι­κής δεν τί­μη­σε την υ­πο­γρα­φή της.

Τα ε­γκλή­μα­τα που έ­χει δια­πρά­ξει το ΣτΕ, ι­διαί­τε­ρα το 5ο Τμή­μα του κα­τά του λα­ού και της χώ­ρας, κατ ε­ντο­λή των πιο α­ντι­δρα­στι­κών τά­σε­ων της αστι­κής τά­ξης και του ι­μπε­ρια­λι­σμού που εί­ναι α­σύλ­λη­πτα σε έκταση και δεν θα αρ­γή­σει να έρ­θει στο φως το γε­γο­νός ότι η ευ­κο­λί­α με την ο­ποί­α αυτό το α­νώ­τα­το δι­κα­στι­κό όρ­γα­νο κα­τα­στρέ­φει τα κα­λύ­τε­ρα έρ­γα πα­ρα­γω­γικής α­νά­πτυ­ξης της χώ­ρας, εί­ναι ί­δια με την ο­ποί­α ε­πι­τρέ­πει την πραγ­μα­το­ποί­η­ση κά­θε έρ­γου στο ο­ποί­ο ι­διο­κτή­τες εί­ναι οι ρώ­σοι και κι­νέ­ζοι ι­μπε­ριαλι­στές ή τα ντό­πια τσι­ρά­κια τους.