Σε αυτή τη διαδήλωση από εκατό περίπου άτομα, μεταξύ των οποίων και Σύριοι πρόσφυγες, χαρακτηρίστηκε από την έντονη οργή των συγκεντρωμένων κατά της ρώσικης επέμβασης και κατά των μαζικών σφαγών αμάχων στη Συρία, συμμετείχαν και σύντροφοι της ΟΑΚΚΕ.

 Οι διαδηλωτές είχαν στην κεφαλή της πορείας ένα μεγάλο πανό με σύνθημα γραμμένο στα ελληνικά «ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ, ΟΧΙ ΣΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ», και αμέσως από πίσω ένα πανό στην αραβική γλώσσα με το σύνθημα «Κάτω ο Πούτιν που σφάζει τους λαούς της Συρίας και της Παλαιστίνης». Στην πορεία ξεχώριζαν δύο πλακάτ του Πούτιν με χιτλερικό μουστάκι και σε όλη τη διάρκεια της φωνάχτηκαν αποκλειστικά συνθήματα κατά του Άσαντ, του Πούτιν και του Λαβρόφ και για την απελευθέρωση της Συρίας. Σηκώθηκαν επίσης σημαίες της συριακής εθνοδημοκρατικής αντίστασης, της Παλαιστίνης και λίγες σημαίες του αναρχισμού.

Όταν η πορεία έφτασε μπροστά στη Βουλή οι συγκεντρωμένοι έσκισαν και έκαψαν το ένα πλακάτ με τη φωτογραφία του Πούτιν, το οποίο πέταξαν στη συνέχεια στο πεζοδρόμιο και το πάτησαν με οργή. Είχαν σχηματίσει όλοι ένα κύκλο και χειροκρότησαν με την πίστη ότι η αντίσταση του συριακού λαού θα μπορέσει να τσακίσει τον τοπικό και το διεθνή δυνάστη που έχει αιματοκυλίσει τη χώρα. Εννοείται ότι αυτή η διαδήλωση δεν υπήρξε στα ελληνικά τηλεοπτικά ΜΜΕ. Ο συνήθης αποκλεισμός έσπασε ωστόσο από την ηλεκτρονική εφημερίδα Lifo που δημοσίευσε φωτογραφίες από την πορεία μπροστά στη Βουλή, κάποιες από τις οποίες αναδημοσιεύουμε.

Η αρκετά μαζική αυτή εκδήλωση αυτή διαμαρτυρίας έσπασε τη σιωπή που έχει γίνει καθεστώς στη χώρα όταν την επισκέπτεται ο Πούτιν και η εγκληματική κουστωδία του. Πάντως όταν η πιο ρωσόδουλη ελληνική κυβέρνηση όλων των εποχών υποδέχεται τον υπουργό εξωτερικών της χώρας -αφεντικού με ανοιχτή αγκαλιά και με εξαγγελίες στρατηγικών συμμαχιών και την ίδια ώρα καίγεται έξω από την ελληνική Βουλή η εικόνα του Τσάρου-Χίτλερ από τα θύματά του η φιέστα έχει χαλάσει. Κι αυτό γιατί στην πραγματικότητα οι Σύριοι αντιφασίστες και πατριώτες που διαδηλώνουν μαζί και οι έλληνες φίλοι τους μπορεί να αποτελούν ακόμα μια μειοψηφία σε αυτή τη χώρα αλλά εκφράζουν την παγκόσμια δυσαρέσκεια και οργή για τις σφαγές που πραγματοποιεί η νεοχιτλερική υπερδύναμη στο εγγύς εξωτερικό της.

Είναι χαρακτηριστικό το απόσπασμα της ανακοίνωσης που μοίρασαν οι Σύριοι: «Είμαστε εδώ για να δηλώοουμε την αγανάκτησή μας και τον αποτροπιασμό μας για τις εγκληματικές πράξεις του δολοφόνου Πούτιν στη Συρία γενικά και στο Χαλέπι ειδικά. Οι εγκληματικοί βομβαρδισμοί των Ρώσων μέσα σε ένα χρόνο οδήγησαν σε θάνατο πάνω από 9000 αθώων πολιτών, μεταξύ των οποίων ήταν γυναικόπαιδα. Ο Πούτιν δεν βομβαρδίζει την τρομοκρατική οργάνωση ΙΣΙΣ αλλά τους πραγματικούς αντάρτες που πολεμάνε για τη Δημοκρατία και την Ελευθερία κατά του δικτάτορα Άσαντ. Ο δικτάτορας πάντα στηρίζει το δικτάτορα».

Η ΟΑΚΚΕ στέκεται αλληλέγγυα στην ηρωική πάλη του συριακού λαού για να σώσει τη χώρα του από τα νύχια του φασιστικού καθεστώτος Άσαντ και της νεοχιτλερικής πουτινικής Ρωσίας, και με τους συμπατριώτες τους και τους πολύπαθους πρόσφυγες που τόλμησαν να υψώσουν μία οργισμένη κραυγή διαμαρτυρίας μέσα στην πιο ρωσόφιλη χώρα της Ευρώπης. Απλά εκείνο που πρέπει να προσεχτεί και το οποίο πάντα τονίζει η ΟΑΚΚΕ είναι ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τα μεγάλα αντιφασιστικά και αντιιμπεριαλιστικά κινήματα κατά του νεοχιλερικού άξονα, όπως και για αυτά της Συρίας και της Ουκρανίας είναι οι  φασίστες προβοκάτορες που το Κρεμλίνο εγκαθιστά μέσα τους και που κινδυνεύουν να απομονώσουν αυτά τα κινήματα από τους δημοκρατικούς λαούς του πλανήτη. Μιλάμε για τον δεξιό τομέα στην Ουκρανία και την Αλ Νούσρα στην Συρία.

Ο εξωτερικός αντικατοχικός αγώνας δεν μπορεί παρά να έχει πάντα και μια εσωτερική διάσταση, που είναι συνήθως και η πιο δύσκολη. Όλα μαθαίνονται από τους λαούς στους παρατεταμένους αγώνες τους μέσα από τον πόνο και τις στεναχώριες, αλλά έτσι στο τέλος πάντα οι μεγάλοι φασισμοί συντρίβονται.