Σύμ­φω­να με αυ­τή τη λο­γι­κή, οι σχέ­σεις της χώ­ρας μας με τις υ­πό­λοι­πες χώ­ρες της Έ­νω­σης δεν εί­ναι ε­ται­ρι­κές αλ­λά σχέ­σεις α­πό­λυ­τα ε­χθρι­κές, τό­σο πο­λύ ώ­στε ό­ποιος κα­ταγ­γέλ­λει έ­ναν υ­πουρ­γό αυ­τής της χώ­ρας στην Ε­Ε εί­ναι κα­τα­δό­της του ε­χθρού, για τον ο­ποί­ο σε μια πιο “προ­ο­δευ­τι­κή” μη “κα­τοχι­κή” ε­πο­χή θα ά­ξι­ζε ε­κτέ­λε­ση. Για τύ­πους σαν τον Κου­ρου­μπλή ο σε­βα­σμός στους κα­νό­νες που θέ­τει για το κά­θε κρά­τος-μέ­λος η ε­θε­λο­ντι­κή αυ­τή έ­νω­ση κρα­τών πα­ρου­σιά­ζε­ται ως πο­λι­τι­κή υ­πο­δού­λω­ση στην Ε­Ε και η πα­ρα­μο­νή της χώρας μας ε­κεί σαν “ξέ­νη κα­το­χή”. Εί­ναι μια α­ντί­λη­ψη που ε­ξυ­πη­ρε­τεί πρώ­τα απ’ ό­λους τη ρω­σι­κή υ­περ­δύ­να­μη, η ο­ποί­α για δε­κα­ε­τί­ες ε­πο­φθαλ­μιά τη χώ­ρα μας και θέ­λει να την υ­πο­δου­λώ­σει α­πο­κό­πτω­ντας την α­πό τη δυ­τι­κή Ευ­ρώ­πη με ό­χη­μα τους πρά­κτο­ρές της στο ε­σω­τε­ρι­κό που έ­χουν σαν ε­μπρο­σθο­φυ­λα­κή τους την ε­ξαι­ρε­τι­κά χα­μερ­πή ελ­λη­νι­κή πο­λι­τι­κή η­γε­σί­α. 

Αυ­τή η α­ντί­λη­ψη δι­καιο­λο­γεί ο­ποια­δή­πο­τε βρο­μιά σε βά­ρος των ε­ταί­ρων μας στην Ε­Ε, εί­τε αυ­τή παίρ­νει τη μορ­φή της ε­ξα­πά­τη­σης, εί­τε α­κό­μα και του εκ­βια­σμού. Και το ελ­λη­νι­κό ρω­σό­δου­λο κα­θε­στώς έ­χει δια­πρέ­ψει σε παρό­μοιες δραστη­ριό­τη­τες, για να α­να­φέ­ρου­με εν­δει­κτι­κά μό­νο το μα­κρο­χρόνιο υ­πο­χθό­νιο σα­μπο­τάζ της πα­ρα­γω­γι­κής βά­σης της ε­θνι­κής μας οι­κο­νο­μί­ας, την πλα­στο­γρά­φη­ση των οι­κο­νο­μι­κών δε­δο­μέ­νων προ­κει­μέ­νου να ε­ντα­χθεί η χώ­ρα στο κοι­νό νό­μι­σμα για να α­να­τι­νά­ζουν οι πρά­κτο­ρες της Ρω­σί­ας και το κοι­νό νό­μι­σμα και τη χώ­ρα μας, τη διαρ­κή α­θέ­τη­ση συμ­φω­νιών που έ­χει υ­πογρά­ψει, τον εκ­βια­σμό πά­νω στον κίν­δυ­νο ε­νός grexit προ­κει­μέ­νου να της χα­ρι­στεί  μια νέ­α α­τέ­λειω­τη  κα­τα­στρο­φι­κή δα­νειο­δό­τη­ση. Οι γκέ­μπελ­ς του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ έχουν σή­με­ρα α­ντιστρέ­ψει την α­λή­θεια ι­σχυ­ρι­ζό­με­νοι ό­τι η Ευ­ρώ­πη εκ­βιάζει την πε­ρή­φα­νη Ελ­λά­δα για να τη γο­να­τί­σει. Η α­λή­θεια εί­ναι πως οι ί­διοι φέρ­νουν την υ­πο­τέ­λεια, την πεί­να και το φα­σι­σμό στη χώ­ρα μας με το να στοι­χίζο­νται πί­σω α­πό τις πιο ε­πι­θε­τι­κές και φα­σι­στι­κές δυ­νάμεις του πλα­νήτη, βλ. συμ­μα­χί­α Ρω­σί­ας-Κί­νας, προ­σφέ­ρο­ντάς τους τρά­πε­ζες, λι­μά­νια, του­ρι­στι­κή γη κ.ά. αλ­λά κυ­ρί­ως τε­ρά­στια πο­λι­τι­κή στή­ρι­ξη στα με­γά­λα τους ε­γκλή­ματα, ό­πως εί­ναι σή­με­ρα ο δια­με­λι­σμός της Ου­κρα­νί­ας, η νο­μι­σμα­τι­κή α­πο­σύν­θε­ση, η πο­λι­τι­κή διά­σπαση και η ε­νερ­γεια­κή πε­ρι­κύ­κλω­ση της Ευ­ρώ­πης. 

Το πο­λε­μι­κό κλί­μα που ε­πι­κρα­τεί πράγ­μα­τι μυ­ρί­ζει κα­το­χή και υ­πο­τέλεια, μό­νο που αυ­τή δεν φέ­ρει τα χρώ­μα­τα της Ε­νω­μέ­νης Ευ­ρώ­πης, αλ­λά των πατρώ­νων των Κου­ρου­μπλή­δων.